GeorgeSports - IN MEMORIUM DICK

Dick wie? Dick Gesink. De vader van Robert Gesink. Robert Gesink de professional wielrenner van de RABO bank ploeg. Zaterdag 23 oktober 2010, meldt de Gelderlander:

“MAASTRICHT/VARSSEVELD - Dick Gesink, de vader van wielrenner Robert Gesink is zaterdagochtend overleden.

Dat heeft de wielerploeg van Robert Gesink bekend gemaakt. Dick Gesink werd twee weken geleden tijdens de Bart Brentjes Challenge in Eijsden - een toertocht voor mountainbikers - in een weiland gevonden door een vriend. Vader Gesink werd met een traumahelikopter naar het ziekenhuis van Maastricht gebracht. Zijn zoon Robert had daags daarvoor de Giro dell'Emilia gewonnen en verbleef in afwachting van de Ronde van Lombardije nog in Italië. Hij keerde onmiddellijk terug naar Nederland.
Dick Gesink was een bekend gezicht in Varsseveld en omgeving. ”

10 oktober 2010, de zesde editie van de BBC (Bart Brentjens Challenge). Duizenden sporters, waaronder Dick Gesink, nemen deel aan de wedstrijd over 100 km of één van de vele toertochten in het prachtige heuvellandschap van Zuid Limburg. Velen signaleren de traumahelikopter, vrijwel niemand beseft dat het leven van één hunner collega sporters op dat moment aan een zijden draadje hangt.

Gebroken sleutelbeen, pols, arm of been, klinkt sportfietsers bekend in de oren. “Een sleutelbeentje hoort erbij”, zegt iedere fietser. Tijdens de urenlange televisiebeelden van grote rondes of klassiekers worden met grote regelmaat forse valpartijen in beeld gebracht met vrijwel altijd één of meerdere sleutelbeenbreuken. Het is bekend dat het merendeel van de professional wielrenners zich direct laat opereren en niet zelden binnen enkele dagen al weer op de fiets zit. Ook in de bossen, tijdens het mountainbiken, vinden met grote regelmaat valpartijen plaats en niet zelden is een sleutelbeenbreuk het resultaat. Herstel duurt altijd langer. Minder getrainde sporters. Meestal iets ouder. Minder noodzaak, doch vooral het verschil in medische begeleiding.

Zolang het bij een breuk hier of daar, desnoods meerdere breuken bij één persoon, blijft valt het allemaal wel mee. Ziekenwagens rijden tegenwoordig af en aan, vooral tijdens de weekeinden, om alle slachtoffers van recreatief sporten te vervoeren. Met enige regelmaat is het echter ook fors raak. Op zaterdag 8 november 2008 breekt Richard Granneman, voormalig topzwemmer uit de jaren tachtig en negentig, zijn nek tijdens een MB training in de prachtige bossen rond het KNVB Sportcentrum te Zeist. Gedurende enige tijd heerst er grote spanning over de afloop. Haalt hij het? Zo ja, volgt er blijvend letsel? Zo ja, een hoge dwarslaesie? Vragen die zijn collega sporters dagen- en wekenlang kwellen totdat blijkt dat hij na een operatie en maanden revalideren toch zal herstellen.

Terug naar 10 oktober 2010. Na afloop van een uitstekend verlopen sportieve inspanning, gonst het van geruchten. Een traumahelikopter. Voor wie en waarvoor? De organisatie doet geen mededelingen. ’s Avonds verschijnen de eerste berichten op teletekst. Twee weken vecht Dick voor zijn leven met de familie, waaronder Robert, continu aan zijn zijde. Zaterdagochtend 23 oktober 2010 overlijdt Dick alsnog aan de gevolgen van een zware val tijdens het beoefenen van zijn geliefde sport.

Op 10, 11 zelfs op zondagochtend 24 oktober 2010 vermeldt de website van de BBC nog steeds helemaal niets over dit ongeluk met fatale afloop. Ook voor de organisatie van de BBC geldt klaarblijkelijk: berichten van deze aard kunnen van invloed zijn op de toekomst van de tocht. Het commerciële aspect lijkt ook hier te overheersen. Schande!