GeorgeSports - Compleet

Een ronderenner is gelijk een triatleet, tienkamper, wisselslagzwemmer. Snel schakelen, alert reageren, anticiperen, strategisch denken, handelen. De wisselslagzwemmer beheerst vier zwemtechnieken en combineert deze op één afstand. Een tienkamper loopt, springt en werpt in één wedstrijd, over twee dagen. Triatleten combineren zwemmen, lopen en fietsen in één wedstrijd.

Een ronderenner is Flandrien, berggeit, tijdrijder in één. Robuust. Wilskrachtig. Onvermoeibaar. Toont aanvalsdrift en hardnekkigheid. Schuwt lafheid. Actie beantwoorden. Uitputting en pijn verdragen, nooit versagen. Bovenal: langdurige concentratie en acceptatie. Rekenmeester. Elke seconde telt.

“Een Flandrien is een renner die een wedstrijd hard maakt door voortdurend te kiezen voor de aanval en te blijven rijden totdat hij oververmoeid de eindstreep bereikt”. Deze term, ontstaan in de oertijd van de wielersport. Afkomstig uit België met name Vlaanderen. Kasseienstroken, soms wel drieduizend meter, doen het lichaam continu trillen, handen verkrampen, polsen schokken, schouders kreunen en benen protesteren. Smalle stroken kinderkopjes plegen onophoudelijk aanslagen op het materiaal. Lekke banden, slecht werkende remmen, kapotte derailleurs, afgebroken stuur- en zadelpennen. Bij de minste regen veroorzaakt iedere glimmende, koppige, bonkige kassei massale valpartijen. Gebroken polsen, armen en sleutelbenen. Gekneusde ledematen, ruggen en ribben. Een Flandrien valt de stroken in België en Noord Frankrijk aan met een tomeloze energie, worstelt, zwalkt met wegslippende wielen, om de strook als eerste te verlaten op weg naar de volgende. Kasseienstroken. Ware helletochten: onsterfelijkheid als beloning.

“De berggeit sleurt aan kop, tegenstanders kiezen de bezemwagen. Plaatst demarrage op demarrage. Solo naar de top”. Het begrip berggeit dateert uit de prehistorie van het cyclisme. Afkomstig uit Spanje en Frankrijk met name rond de Alpen en Pyreneeën. Bergen. Onneembare vestigingen. Afschuwelijke hellingen (+ 10%). Levensgevaarlijke afdalingen (+ 15%). Hartslagen ver boven het omslagpunt. Ademhaling snel en oppervlakkig. IJle lucht een onzichtbare barrière. Steile flanken, scherpe bochten, bliksem en donder: een spookachtig luguber decor. Regen, sneeuw, mist, wind, hitte en koude: ingrediënten voor tragiek en heroïek. Niets deert de eenzame vluchter. Frequentie en souplesse gelijk een kolibrie, de power van een adelaar. Blik omhoog. De top. Kranten. Diepte. Snelheid. 80 – 90 soms meer dan 100 km/u. Remmen in haarspeldbochten, bijtrappen op vals plat. Suizen langs rotswanden, obstakels en ravijnen. De berggeit, klein en superlicht, verslindt Alpen reuzen en Pyreneeën toppen. Een nieuwe Col wacht. Bergen: hongerklop of heldendom.

“Tijdrijden is een discipline waarbij gedurende een korte tijdseenheid een zo hoog mogelijk gemiddelde snelheid wordt ontwikkeld vanuit een optimale verhouding tussen frequentie en verzet, gekoppeld aan een stijl die de minste weerstanden opwekt”. Tijdrijden afkomstig uit Frankrijk en Engeland. Ontstaan in de negentiende eeuw. De proloog, individuele- of ploegentijdritten op baan, weg, over korte of extreem lange afstanden, op vlakke dan weer glooiende parkoersen. De bergtijdrit ontbreekt evenmin. De tijdrijder is solist en masochist. Soeverein en superieur. Onaantastbaar en onverzettelijk. Frequentie en ritme bepalen: grote plaat of kleine molen. Immer elegant. De tijdrijder en de fiets: een twee eenheid. Koning in zijn omgeving. Keizer van het peloton. Heilige voor het volk. Schijnheilige? Amfetamine, anabolen, hormonen, EPO: doping. Mechanisch of chemisch. Vergif, medicijn, drugs: ethiek met de dubbele moraal. Het fenomeen tijdrijder: even dominant als genadeloos, gladiator, killer en winnaar. Tijdrijden: secondespel.

Eddy Merkx: de Flandrien pur sang. Jacques Anquetil: een superbe tijdrijder. Féderico Bahamontes: excellent berggeit. Ronderenners van bovenaardse klasse. Lance Armstrong, superieur ronderenner: driemaal de mindere, als wielrenner het meest compleet.