GeorgeSports Logo

 

Finish

2010-07-26, door: George Sieverding

Nieuwe column    <    Overzicht    >    Oude column


De flanken van de machtige majestueuze Alpenreuzen, onder andere de Alpe d’Huez (1860) – Col de la Madeleine (2000) – een combinatie van de Col du Telegraphe (1566) en de Col du Galibier (2646), vormen jaarlijks het decor van verbeten strijd. Een Spaans Italiaanse armada van berggeiten contra de Flandriens uit de lage landen. De Spanjaard Fracesco Cepeda (29) valt in 1935 en overlijdt. Cepeda is niet de eerste Tour dode. In 1910 verdrinkt de Fransman Adolphe Hélière (22) terwijl hij op de rustdag in zee zwemt. Herinneringen vervagen.

Het centraal massief, ten zuiden van de Alpen, kenmerkt zich door een hemelse schoonheid en de immer weldadige warmte. De Puy de Dôme (1464) en de Col de Perjuret (1026) zijn niet weg te denken uit de kleurrijke Tour geschiedenis. In 1960 kan drievoudig Wereldkampioen achtervolging, de Fransman Roger Rivière (24), niet remmen. Resultaat: een dubbelzijdig verlamming en de rest van zijn leven een rolstoel. Op 40-jarige leeftijd overlijdt hij aan kanker. Een monument houdt de herinnering springlevend.

De Mont Ventoux (1912), “de Reus van de Provence”, “de Berg van alle Geesten”, de meest bekende uit de categorie bergreuzen, richt zich op uit het golvende landschap ten zuiden van de Alpen. De Ventoux staat voor tragiek, heroïek, afzien, triomf. De berg met het maanlandschap en asymmetrische vorm fungeert niet zelden als scherprechter. Een kale berg waar de Engelse renner Tommy Simpson (29) in 1967, volledig uitgedroogd en uitgeput, het leven laat. Het gedenkteken is een eerbeton aan de Brit.

Hoe anders de Pyreneeën. Spookachtig. Sneeuw. Regen. Wind. Mist. De mythische Tourmalet (2115) met steile, spekgladde hellingen, afdalingen en haarspeldbochten op korrelig asfalt. D’Aubisque (1709) waar de Nederlandse gele trui drager Wim van Est (28) in 1951 zeventig meter in het ravijn stort. Met aan elkaar geknoopte banden hijst ploegleider Kees Pellenaars (38) Van Est omhoog. Wereldberoemd de uitspraak “Mijn hart stond stil, maar mijn Pontiac liep nog”. Van Est mankeert niets, doch de Nederlandse ploeg verlaat de Tour.

Van Est (1923 - † 2003), De Locomotief”, “De Knoest”, “De Beul van het Heike”, “IJzeren Willem”, start zijn “werkzame leven” als smokkelaar. Na zes maanden brommen, wordt hij wielrenner. Zijn eerste grote succes: winnaar van Bordeaux – Parijs (550 km). Hij wordt de eerste Nederlandse gele en roze truidrager. Zijn carrière eindigt in 1961 met wederom de zege in Bordeaux – Parijs. Vlak voor zijn dood onthult “IJzeren Willem”, in 2001, eigenhandig op d’Aubisque een plakkaat ter herinnering aan zijn duikeling.

1995. Tijdens de afdaling van de Col de Portet – d’Aspet (1069), valt de Italiaanse renner Fabio Casartelli (24), op het steile deel (18%), en overlijdt enkele uren later in het ziekenhuis. De volgende dag legt het peloton, in wandeltempo en gesloten formatie, de etappe af uit eerbetoon en respect. Voor het peloton mag de ploeg van Casartelli als één formatie finishen. Vanaf die gebeurtenis is de valhelm verplicht. Ook hier een gedenksteen ter herinnering.

26 juli 2010. Een dag eerder eindigt de 97e Ronde van Frankrijk op de Champs Elysees. Alberto Contador, de 27-jarige Spanjaard wint voor de derde keer (2007 – 2009 – 2010) de meest prestigieuze Ronde. Marc Cavendish (25), “Cannonball Cav”, de Britse turbo en winnaar van vijf etappes, passeert als eerste de finishstreep in Parijs. 170 renners bereiken de finish. Adolphe, Fracesco, Roger, Tommy, Willem en Fabio, allen blijvende herinneringen, finishen niet.

 

Nieuwe column    <    Overzicht    >    Oude column

 © George Sports 2018