GeorgeSports - De Blauwe Trein

De Blauwe Trein
Uit de column van 13 juli 2010: “Grote kampioenen groeien uit tot een symbool van hun tijd. Drukken een stempel op hun tijdperk. Voegen niet zelden iets toe aan de sport. Fausto Coppi, “uitvinder” van het systeem kopmannen en knechten. Rik van Looy volmaakt dit systeem en Lance Armstrong verheft het tot een kunst”. De blauwe trein, de US Postal ploeg van Armstrong, groeit uit tot een begrip en zal de befaamde TI-Raleigh ploeg (1974-1983) van Peter Post ver overtreffen.

In de jaren zeventig en tachtig, zelfs nog begin negentig, kent het Open Water zwemmen het “treintje zwemmen”. Achter elkaar kost minder energie dan naast of kris kras door elkaar. Sommige coaches oefenen het “treintje zwemmen” tot in de perfectie. Tegenstanders zijn kansloos. De ploeg gaat voor alles. Eigenbelang wordt uitgesloten. Ken de specifieke kwaliteiten van de ploeggenoten. Pas de strategie hierop aan. Resultaat: veel hoger dan de som van de afzonderlijke kwaliteiten.

Mensen in het algemeen en sporters in het bijzonder leven en functioneren in groepen. Basketbal, voetbal, waterpolo, alle teamsporten hebben als doel: het gezamenlijk verslaan van een tegenstander. Atletiek, boksen, zwemmen, alle individuele sporten: het individueel verslaan van de tegenstander. Toch blijkt uit bovenstaande dat ook binnen de individuele sport teamwork van doorslaggevende betekenis kan zijn.

Het aantal echte en hechte teams is op de vingers van één hand te tellen. Het smelten van eenlingen tot een onklopbaar team heeft iets geheimzinnigs. Magisch. Ongrijpbaars. Ondefinieerbaar. Nauwelijks te creëren. Vrijwel niet te kopiëren. Om daarvan deel uit te mogen maken dien je eerst jezelf te kennen. Inzetten. Wegcijferen. Investeren. Deel een gezamenlijke visie. Streef het collectieve doel na. Stel gezamenlijk duidelijke regels. Tegen deze regels handelen is zondigen tegen de teamgeest. Dat betekent: wegwezen.

Het kenmerk van een echt hecht team is “iedereen doet wat hij of zij moet doen in het belang van het geheel”. Met 100% inzet. Gebaseerd op plezier. Het groei effect komt voort uit eindeloos door selecteren. Never change a winning team is ever change a winning team. Streef naar het optimale rendement. De maximale score volgt. Een zes is voldoende. Een tien wint altijd.

Onder aanvoering van Armstrong als kopman, de wegcaptain, en Johan Bruyneel als ploegleider, het brein, groeit de US Postal ploeg in het begin van dit millennium uit tot DE wielerploeg in het peloton. Een combinatie van tijdritspecialisten, klimmers en knechten gevolgd door Armstrong de killer. Renners die niet op eigen voordeel uit zijn. Renners die deel willen uitmaken van de beste ploeg in het peloton. Renners die daarop trots zijn. Renners die beseffen dat het uiteindelijke resultaat ook hen persoonlijk ten goede komt.

Met Victor Pena en Pavel Padrenos, als geweldige knechten, George Hincapie en Vjatsjeslav Ekimov, als tempobeulen, Roberto Heras en José Luis Rubiera als berggeiten, tenslotte last but not least alles kunner Floyd Landis, vormt de US Postal ploeg één geheel. De acht ploeggenoten, in het blauw gestoken, vormen de gevreesde maar zo succesvolle blauwe trein. De basis van de ongeëvenaarde successenreeks van team US Postal en Armstrong.

Uiteraard is de verandering van kleur, het blauw van US Postal tegen het rood van RadioShack, niet van invloed op de huidige resultaten. Het is wel duidelijk dat team RadioShack geen vergelijking kan doorstaan met het legendarische US Postal team. De rode trein is een boemeltje. Armstrong en Bruyneel beseffen dat mede hierdoor een tijdperk wordt afgesloten.