GeorgeSports - Italiaanse diplomatie

Gisteren, zondag 4 juli 2010, lag de finish bij het Atomium (de meest bekende attractie van de wereldtentoonstelling 1958) te Brussel, nadat eerst Meise werd aangedaan ter gelegenheid van de 65e verjaardag van Baron Eddy Merkx, “De Kannibaal” tevens de allergrootste wielrenner uit de geschiedenis. Onder de ogen van de meester zelf zegevierde de 36-jarige Alessandro Petacchi (1974), “Ale Jet”, “De Speer van La Spezia” en meerdere bijnamen. Nog geen veranderingen in het klassement. Dat was gisteren. De volgende gebeurtenis dateert van ruim 60 jaar geleden.

1949. Tour de France. De 23-jarige Fransman Jacques Marinelli (1925), “La Peruche”, rijdt al enige dagen achtereen in het geel. In een tijdperk van vrijwel volledige Italiaanse overheersing, wordt “La Peruche” al direct door de chauvinistische Fransen uitgeroepen tot het zoveelste wonderkind van de eeuw. “La Peruche”, de grasparkiet, dankte deze bijnaam aan zijn lengte, 1 meter 62 en schoenmaat 38. Een schrijver uit die tijd “hij is een pygmee. Zijn lichaam is niet dikker dan een potlood, zijn benen niet dikker dan snijbonen, zijn hoofd niet groter dan een vuist”.

De Col de Peyresourde (1596, 1e cat), de Col d’ Aspin (1489, 1e cat), de Col de Tourmalet (2115, buiten cat) en de Col d’ Aubisque (1709, buiten cat), ook in 2010 de zwaarste (16e) etappe, sloopten alle Franse renners waaronder “La Peruche”, die uiteindelijk toch nog als derde de Tour zou beëindigen. Na deze monsterrit droeg de Italiaan Fiorenzo Magni le maillot jaune.

Fiorenzo Magni (1920), ook wel “de derde man” genoemd achter de supersterren Bartali en Coppi, was vrijwel van gelijke klasse. Nog altijd is hij mederecordhouder van de Ronde Van Vlaanderen met als enige 3 zeges (1949-1950 en 1951) op rij. Eén van zijn bijnamen komt dan ook voort uit zijn palmares op de Belgische kasseien namelijk “De Toscaan van Vlaanderen”. Magni werd echter ook bekend onder ‘De Witte Wolf” en “De Kletskop”. Deze laatste bijnaam vanwege zijn dunne haar. Bijna 90 jaar oud is Magni nog altijd voorzitter van het wielermuseum in Madonna del Ghisallo. “De derde man” in het geel, was een niet te tolereren situatie voor en door de Italiaanse wielerbond.

Op de eerstvolgende rustdag, Magni draagt dan nog steeds de gele trui, verschijnt de voorzitter van de Italiaanse wielerbond, signor Adriano Rodoni,hoogst persoonlijk in Cannes en in Martinez en laat ploegleider Alfreda Binda met Bartali en Coppi bij zich komen. “Het pact van Martinez” zal in de historie van de Tour altijd bekend blijven. Diplomatie en geheimhouding, het accordeerde nooit en al helemaal niet in de heksenketel van de topsport. Het verdict lekte snel uit en zette de Tour op z’ n kop.

“€ 25.000,00 voor zowel Bartali als Coppi, in die tijd vreselijk veel geld, indien zij als eerste en tweede in Parijs zouden aankomen. De winnaar: hij die als beste uit de Alpenetappes Cannes-Briançon en Briançon-Aosta zou komen”. Beide partijen gingen akkoord en Magni zou twee verschrikkelijke dagen beleven en nauwelijks meer in staat zijn geweest om zelfstandig van zijn fiets te stappen.

In Briançon was het die avond een gekkenhuis. De jarige Bartali had de zege van Coppi ontvangen als verjaarspresent onder de woorden “na u mijn waarde Gino”. Mede door deze vernedering ontpopte de tweestrijd zich tot ongekende hoogtes met legendarische anekdotes die Le Grande Boucle hebben gemaakt tot het spektakel van gisteren, vandaag en morgen.

(wordt vervolgd)