GeorgeSports - 08-08-08: DE DAG DAT DE WERELD KAN VERANDEREN (2)

Beijing, 8 augustus 2008, 19.45 uur plaatselijke tijd. Nog steeds is het niet duidelijk wie de allerlaatste fakkelloper wordt. Ook gist men naar de namen van de Olympische eed afleggers. Inmiddels is het zeker dat de Chinese president Hu Jintao de Spelen zal openen in het prachtige stadion, bijgenaamd het vogelnest. Ook zal over enige minuten bekend worden gemaakt hoeveel landen en sporters deelnemen in de Chinese hoofdstad. De 202 nationaliteiten en 11.099 sporters in Athene (2004) betekenden het zoveelste record in de toch al rijke geschiedenis van de Spelen, doch “records are made to be broken”.

Tel Aviv, 8 augustus 2008, 14.30 uur plaatselijke tijd. Vrijwel gelijktijdig met Tel Aviv, stellen de Amerikaanse en Britse geheime diensten af op Al Jazeera. Ook de Chinese geheime dienst heeft toch gemeend alsnog aandacht te besteden aan de signalen vanuit de westerse wereld en eveneens af te stemmen op de Arabische zender. De Chinezen schijnen, na een tip van de Japanners, de Vasiliev – een jaren geleden verdwenen Russische kernonderzeeër – op het spoor te zijn in de wateren van de Zuid Chinese zee.

Vervolgens verschijnt de nieuwslezer van Al Jazeera in beeld. De in staccato volgende stortvloed van woorden en korte zinnen doet de kijker beven. Namens Bin Laden wordt een oorlogsverklaring voorgelezen. Op 08-08-08 om 8 minuten over acht, voor de Chinezen een heilig getal en derhalve het precieze tijdstip van de opening, zal de wereld worden getroffen door een aanslag die het “einde der tijden” lijkt in te luiden. Het voorkomen hiervan is vrijwel onmogelijk. Het gebrek aan erkende contacten met deze terroristen en het tijdstip maken onderhandeling bijna ondoenlijk.

Na deze verklaring nemen de FBI, de Amerikaanse inlichtingendienst, en de Mossad, de Israëlitische veiligheidsdienst, het heft in handen. President George Bush is in Beijing aanwezig en derhalve wordt vice-president Dick Cheney ingeschakeld. Ook aftredend premier Ehud Olmert wordt per direct in kennis gesteld. Cheney en Olmert, beiden horend tot het ras der haviken, overleggen en verdelen taken. Cheny dient de interne en externe contacten te onderhouden, terwijl Olmert zich op het zeer gladde ijs van onderhandelingen zal begeven.

Alarmbellen rinkelen over de gehele wereld en al spoedig vangen nieuwszenders de berichtgeving op. Binnen vijftien minuten na de onheilstijding van Al Jazeera snelt het nieuws over de wereld en daarmee een paniekreactie veroorzakend die qua omvang geen gelijkenis kent.
In Washington wordt operatie “double W” gestart. De Amerikaanse president moet voor acht over acht uit het stadion in de Air Force One, het presidentiële vliegtuig, worden geloodst en op weg zijn naar Amerika.
Vier squadrons gevechtsvliegtuigen maken zich gereed om op te stijgen vanaf het vliegdekschip JFK . Gedurende de aanwezigheid van Amerikaanse staatsburgers en hoogwaardigheidsbekleders tijdens de Spelen zal de JFK zich ophouden net buiten de territoriale wateren van China en te allen tijde in staat van paraatheid om in te grijpen indien dit wordt aangegeven vanuit Washington.

Beijing, 8 augustus 2008, 19.50 plaatselijke tijd. Nog voor de diverse ceremoniële hoogtepunten starten, vergapen publiek en deelnemers zich aan een weergaloos spektakel van activiteiten in en rond het stadion. Zoals aangekondigd tijdens de presentatie van het bidbook, overtreft alles eerdere openingen. Tot teleurstelling van de Chinese organisatie slaagde de Zuid Koreaanse televisie er al een week eerder in om beelden van de generale repetitie te bemachtigen en deze wereldwijd te verspreiden, maar toch overtreft het programma alles wat iedereen maar in de stoutste dromen had kunnen vermoeden.

Vermaard zijn het Chinese vuurwerk, de traditionele gevechtsporten en de acrobatiek, doch ook de prachtige zijden kleurrijke kleding, de gracieuze wijze van bewegen en de feeërieke belichting, dat alles omlijst door muziek en gezang uit de Chinese opera.
In schril contrast tot deze majestueuze pracht en praal is echter het alom zichtbaar aanwezige leger. De naast het stadion opgestelde afweerraketten, de tientallen tanks op en rond de Olympische accommodaties, het Olympische dorp en het plein van de Hemelse Vrede, doen toch een beeld van permanente angst en terreur voelen.

Eén van de absolute hoogtepunten van dit openingsfestijn dient de armada van luchtballonnen te worden die al enige tijd op weg is naar de Chinese hoofdstad. Duizenden en nog eens duizenden ballonnen met vele tienduizenden extra bezoekers glijden in een gelijkmatig tempo, op enige honderden meters hoogte, richting stadion. Deze ballonnen dienen “ruim 2000 jaar” Chinese luchtvaart cultuur te illustreren, waarvoor enkele duizenden van deze allermooiste luchtschepen zijn ingezet.

Tel Aviv, 8 augustus 2008, 14.45 uur plaatselijke tijd. Terwijl vice-president Cheney operatie “double W” in goede banen tracht te leiden en verder contact opneemt met de Chinese overheid en zoveel mogelijk westerse leiders, spreekt Olmert een beperkt deel van de Knesset, het parlement van Israël, toe. Alle fractievoorzitters van de huidige regeringspartijen zowel als die van de oppositie zijn voor spoedoverleg opgeroepen en direct opgehaald ondanks hun bezigheden elders. Ook de leiders van de gematigde- en zelfs zeer radicale groeperingen worden door Olmert op de hoogte gesteld.

Er is nauwelijks tijd voor overleg. De aanslagen en daarmee mogelijk een Derde Wereld Oorlog dienen ten koste van alles te worden voorkomen. Achter de schermen vindt koortsachtig overleg plaats, waarbij snelheid en efficiëntie zijn geboden. De tijd dringt. Iedere minuut is kostbaar. Duidelijk wordt dat geen van de erkende pro westerse leiders kans zal maken om Bin Laden tijdig te benaderen, laat staan van gedachten te doen veranderen en valt alles nog wel te voorkomen?

De Libische leider, de al 36 jaar met ijzeren hand regerende “held van Lybië”, kolonel Gadaffi, Koning Abdullah, opvolger van de geliefde en veel geprezen vorst Hoessein, van Jordanië en mogelijk zelfs de Noord Koreaanse “Geliefde Leider of Generaal” Kim Jong ll, lijken kandidaten om deze vrijwel onafwendbare ramp alsnog te voorkomen. Het geven van blanco volmachten is echter niet reëel, gezien hun eigen plaats in de wereldpolitiek. Anderzijds moet er wisselgeld worden meegegeven.

Operatie “double W” lijkt dramatisch te gaan verlopen. Terwijl de Air Force One warm draait op het vliegveld PEK van Peking, geeft de Chinese overheid geen toestemming aan de Amerikaanse bodyguards van de president om hem uit het stadion te halen. Ook de pogingen van de Britse veiligheidsdienst om premier Gordon Brown samen met de Amerikaanse president af te voeren stuit op een muur van onbegrip en bovenal onwil. Zelfs geven de Chinezen geen toestemming om de vier squadrons het Chinese luchtruim te laten binnen vliegen. De Chinezen verklaren voor alles baas in eigen huis te zullen blijven en dat geldt ook voor de Amerikaanse president en zijn Britse collega.

De opeens bijzondere actieve Chinezen melden, tot hun opluchting, de Vasiliev te hebben gedwongen zich te melden en boven water te komen. Ook al bevindt het zich nog altijd in neutrale wateren, toch geeft het gehoor aan de dwingende oproep van de Chinese marine. Deze, volgens Moskou jaren geleden verdwenen, kernonderzeeër blijkt al die tijd “werkzaam” te zijn in de gebieden rond Japan en China en zou na een bijna botsing met een Amerikaanse soortgenoot ernstige schade hebben opgelopen. De Vasiliev blijkt loos alarm.

In Tel Aviv wordt duidelijk dat Olmert in contact staat met Kolonel Gadaffi. Gadaffi meldt rechtstreeks met Bin Laden te kunnen onderhandelen en noemt enkele punten van bespreking waaronder “het recht van erkenning als officiële politieke partij van Al Qaïda” en het “per direct stoppen van iedere vorm van Amerikaanse inmenging of ingrijpen in binnenlandse politiek elders op de wereld”. Daarnaast bevat de lijst nog enige tientallen belangrijke en minder belangrijke eisen. Ook wordt gemeld dat de “helden en martelaren van God” de doelen bijna hebben bereikt.

Beijing, 8 augustus 2008. 20.00 (acht) uur plaatselijke tijd. Iedereen in het stadion gaat er eens goed voor zitten. Het grote moment is vrijwel aangebroken.
In Tel Aviv, Washington en inmiddels alle hoofdsteden staan de verbindingen roodgloeiend en stijgt de spanning tot ongekende hoogten.
Zelfs in het Olympische stadion lijkt er nu toch iets merkbaar en voelbaar. Geleidelijk richten alle ogen zich op de eretribune alwaar zich zichtbaar grote problemen voordoen rond de Amerikaanse president.

Het nieuws van een mogelijke aanslag verschijnt op alle televisiezenders van de wereld. Journalisten zoeken contact met collegae met Beijing. Ouders en familieleden proberen telefonisch contact te krijgen met China. Het telefoonverkeer raakt volledig overbelast. Toch sijpelen er berichten door in het stadion. Men staart elkaar vragend en ongelovig aan. Wordt dit horror scenario werkelijkheid? Is er nog aan te ontkomen?
Velen denken met afgrijzen terug aan 9/11, “nine eleven” zoals die vreselijke gebeurtenissen op die 11e september 2001, en beseffen dat er vermoedelijk geen weg terug zal zijn. Hun einde lijkt nabij. Ieder moment kan het gebeuren. Hoe zal het gaan? Dient men de psychische martelweg te gaan zoals tijdens het neerstorten van een vliegtuig? Ziet of hoort men een vuurzee naderbij snellen? Of is Beijing in één klap geschiedenis?