GeorgeSports - Wedstrijden 8: Waanzin!

Het aantal op- en / of aanmerkingen blijft snel stijgen. Ook de herkenbaarheid neemt wekelijks duidelijk toe. Meest opvallende verschijnsel: men blijkt steeds het gedrag en de opstelling van een ander te herkennen. Daarover dan ook dit laatste deel. Herken jezelf!

Tijdens alle trainingen zijn de ouders van de achttienjarige Harry van de partij. Vanaf de kant wordt geobserveerd, niet zelden meegeklokt en vrijwel altijd over het eigen “kind” gesproken. Er wordt geput uit een lange ervaring als aanwezige en alles wordt dan ook ter sprake gebracht. “Bij de club is het organisatorisch een zooitje. De zwemcommissie wordt helaas gerund door een stelletje bevriende, doch volledig incompetente, ouders. Om over de trainers maar helemaal te zwijgen”. Zo verloopt praktische iedere training.

Natuurlijk ontbreken deze ouders op geen enkele wedstrijd en worden door andere toeschouwers niet zelden gevreesd. Tijden: roept u maar. Records, limieten, belangrijke gegevens, alles wordt uit het hoofd opgerateld of desnoods snel op de laptop opgezocht. Vraag echter niets op het moment dat Harry zijn tiende achtereenvolgende poging, in even zovele weken, gaat ondernemen om voor de eerste keer onder de minuut te zwemmen. Vanaf dat moment tot geruime tijd na de zoveelste mislukte poging zijn zij nauwelijks aanspreekbaar.

Dit falen krijgt echter vrijwel onmiddellijk een haast wetenschappelijke verklaring. “De begeleidende trainer / coach verstaat het vak onvoldoende. Openen in een lage 27 is te snel, terwijl ook de frequentie veel te hoog lag. Het was ook nu weer duidelijk zichtbaar dat de arme jongen te snel verzuurde. Negatief – Split zwemmen is tegenwoordig in, maar dat begrijpen zij bij ons nog niet. Uiteindelijk is onze Harry opnieuw de dupe en wij overwegen dan ook van vereniging te veranderen”. Iedereen zucht en hoopt dat zij snel vertrekken.

Harry, zoals eerder beschreven, is weliswaar 18 jaar en in het bezit van zijn rijbewijs, doch blijft letterlijk en figuurlijk het kind van zijn ouders. Helaas enig kind. Derhalve zijn de gedragingen van zijn ouders weliswaar te begrijpen maar zeker niet te rechtvaardigen. Harry is op zijn achttiende nog altijd geheel afhankelijk en zal dat vooralsnog wel even blijven want Harry weet niet beter en…het is wel zo gemakkelijk of….is het niet vervelend om iedereen zelfstandig bezig te zien en zelf altijd je vader en moeder mee te zien kijken over je schouders? Wat laat, maar Harry begint zich te verzetten.

“Meerdere verenigingen in enkele jaren tijd. Vrienden en vriendinnen blijven nooit lang. Zelfstandig mogen doen, is er niet bij. Het bestuur deugt niet, de trainer / coach deugt niet, op school is het vaak al hetzelfde. Niemand deugt na verloop van tijd”. Harry wil dit niet meer en meldt te zullen afzeggen voor de komende wedstrijden. Sterker nog; hij wil zelfs helemaal stoppen. Met de moed der wanhoop overtuigen vader en moeder hem om in ieder geval het seizoen nog af te maken en eens goed na te denken over alle investeringen tot nu toe. “Tijd, geld, energie en emotie. Zonde toch!”

Na een tijdlang heen en weer geslingerd te zijn, besluit Harry om definitief te stoppen. De heftige strijd binnen het gezin is gestreden. Hij is het gezeur, gekanker en bemoederen volledig zat. Bij de club wordt zijn stoppen als kennisgeving aangenomen. Harry was net lid en je kreeg er ook die lastige ouders bij. Tenslotte, wijs geworden door de ervaringen van andere clubs, was het al snel duidelijk dat het lidmaatschap van Harry niet zou worden opgesierd door een groot aantal dienstjaren. Snel over tot de orde van de dag en deze Harry is al weer vergeten. Helaas, Harry’s genoeg.

Inmiddels is Harry ook al weer geruime tijd verdwenen uit de zwemsport. Via, via is vernomen dat het met zijn studie maar moeizaam verloopt. Duidelijk is echter wel dat hij, hopelijk tijdelijk, heeft gebroken met thuis. Een goede en betrouwbare kennis wist hierover te melden: “niets deugt er in de sportwereld. Het accent is nu verlegd naar een kerkgemeenschap. Godzijdank”.

Namen noch feiten zijn werkelijkheid. Deze reeks artikels heeft getracht het gevoel van anderen zo juist mogelijk te beschrijven. Denk eens na over de eigen handel en wandel binnen dit deel van de sportwereld en tracht hiervan iets te leren. Herken jezelf! Sorry, het betreft natuurlijk altijd een ander!