De afgelopen week is er een aantal reacties op deze reeks artikelen geweest, waaruit interesse is gebleken en een aantal vragen is voort gekomen.
Ditmaal het doel van wedstrijden. Wedstrijden als training! Wedstrijden in het verenigingsbelang! Wedstrijden voor de sporter zelf als test en uiteindelijk de piek!
Duidelijk genoeg informatie om ook hierover opnieuw in discussie te gaan.
Diverse sporten kennen een zogenaamde wedstrijdloze periode. Tijdens deze periode heeft de sporter vakantie, verplicht herstel of wordt er zeer hard gewerkt aan zoveel mogelijk basis voorwaarden om uiteindelijk zichzelf wederom te kunnen verbeteren.
Zo niet in de zwemsport. Eind augustus, ieder jaar opnieuw, staan de eerste wedstrijden gepland en vervolgens loopt de kalender nationaal door tot eind juni met een onafgebroken reeks. Internationaal staan vaak de grote toernooien gepland in de maanden juli en augustus, terwijl het buiten water zwemmen de binnen water kalender volledig overlapt door van half juni tot en met half september wekelijks twee of meer wedstrijden op het programma heeft staan.
Het moet inmiddels toch duidelijk zijn dat, om diverse eerder genoemde redenen, nooit aan al deze wedstrijden kan worden deelgenomen. Enige terughoudendheid is van het grootste belang om noch de sporter noch zijn of haar ouders volledig te overvoeren. De ellende hierbij is, dat men het in het begin vrijwel nooit in de gaten heeft. Komt het gevoel van onbehagen, dan is het veelal te laat en wederom een sporter onnodig verloren. Een goede voorlichting is dan ook van het grootste belang!
Wedstrijden als training!
Trainen is oefenen, dat wil zeggen: observeren en analyseren. Naar aanleiding van de informatie wordt er vervolgens zoveel mogelijk geoptimaliseerd. Omdat het nabootsen van wedstrijden tijdens de trainingen niet altijd mogelijk is, wordt deelgenomen aan een beperkt aantal wedstrijden als training.
Tijdens deze wedstrijden wordt de sporter geobserveerd. Er wordt gekeken of het aangeleerde ook daadwerkelijk in praktijk wordt gebracht, hoe de sporter reageert onder wedstrijdspanning en er worden bepaalde accenten gelegd.
Dit vraagt veel concentratie van de sporter, doch bovenal van de begeleidende trainer / coach. Het klokken van eindtijden is niet echt zinvol, daarvoor is de tijdwaarneming beschikbaar, doch tussentijden kunnen uitermate informatief zijn. Tevens dient de trainer / coach te observeren of het aangeleerde voldoende in praktijk wordt gebracht, waarbij het aanvankelijk nog om de grote lijnen zal gaan, doch later worden details steeds belangrijker en doorslaggevender. Tenslotte worden er vaak specifieke opdrachten gegeven tijdens een trainingswedstrijd en deze informatie kan van doorslaggevende betekenis zijn voor de belangrijke wedstrijden.
Onbegrijpelijk is dan ook de reactie van de trainer / coach die schreeuwt en zwaait dat het harder moet en tenslotte niet verder komt dan het bekende “je hebt 1.05.15 gezwommen en dat ging de vorige keer beter. Beter je best doen!” Zo’ n trainer / coach durft uiteindelijk een eventueel succes van zijn of haar sporter te claimen, doch “succes ondanks de trainer / coach” lijkt meer terecht!
Wedstrijden in het verenigingsbelang!
Uiteraard is een aantal wedstrijden erop gericht om de positie van de vereniging landelijk en / of regionaal in beeld te kunnen brengen. Daarvoor wordt de landelijke competitie georganiseerd, verspreid over enkele wintermaanden waarbij voldoende rekening wordt gehouden met de trainingen. Via de tussenstanden en eindklassering wordt het duidelijk of de vereniging zichzelf positioneel heeft verbeterd of dat er sprake is van achteruitgang.
Anders ligt het al met de zogenaamde regionale wedstrijden. Indien ook hierbij sprake is van klassementen, dan ligt de prioriteit slechts bij die verenigingen welke niet deelnemen aan de landelijke competitie. Dubbel op lijkt overbodig en onnodig extra belastend voor sporter en ouders.
Resteren de zogenaamde clubkampioenschappen. Wederom een twee- of zelfs meertal wedstrijden. Natuurlijk wel begrijpelijk, doch op hoog niveau wederom overbodig en onnodig belastend. Op een lager niveau kunnen dit echter prima wedstrijden zijn om te leren. Daarbij komt: eigen bad, meestal lekker dichtbij op uren die gunstig kunnen worden uitgezocht.
Vuistregel in deze: hoe hoger het niveau, des te minder het verenigingsbelang. Dit gaat zelfs zover dat een aantal topverenigingen nauwelijks of zelfs helemaal niet deelnemen aan de landelijke competitie!
Testwedstrijden en Piekwedstrijden!
Voor een op niveau zwemmende sporter zijn zogenaamde testwedstrijden van belang. Hierbij dient een onderscheid te worden gemaakt tussen trainingswedstrijden waarin zaken als verdeling, frequenties, accenten op keerpunten etc., de volle aandacht krijgen en de testwedstrijden waarbij de sporter zichzelf scherpt en vergelijkt met collegae sporters van hetzelfde niveau. Zonder testwedstrijden is het vrijwel onmogelijk om DE wedstrijden waar het om gaat 100% te kunnen zwemmen. Het aantal testwedstrijden is echter zeer beperkt, doch verschillend per sporter. Wel is het duidelijk dat deze veelal worden gezwommen in de wedstrijdperiode, nadat de voorbereidingsfases zijn afgesloten. Er kan niet teveel trainingstijd worden opgeofferd voor wedstrijden. Wedstrijden vreten tijd, geld, energie etc.. en dit alles dient te worden opgespaard voor het moment suprème.
Resten de Piekwedstrijden. Het moge duidelijk zijn dat het hierom uiteindelijk gaat. Deze paar wedstrijden, soms zelfs slechts enkele nummers tijdens één toernooi, zijn bepalend voor het resultaat van dat seizoen. Hoe frisser een sporter daarop verschijnt des te groter de kans op succes vanwege de gretigheid. Gretigheid in plaats van wedstrijdmoeheid!
