Portret Jeroen Gijzen

Vorige portret    <    Overzicht    >    Volgende portret

Zo'n 10 jaar geleden werd ik gegrepen door het triathlonvirus. Via een introductiecursus van een aantal weken werd ik klaargestoomd voor mijn eerste sprint triathlon. Niet gekweld door enige relevante zwemervaring storte ik me in dit avontuur. Mijn basis vanuit jonge jaren ligt in het schaatsen, derhalve was ik al wel bekent met het fietsen. Lopen moest ik leren doseren om er beter van te worden. Met ongenadig hard trainen kom je met schaatsen nog wel weg. Bij triathlon ligt dat dus anders.

Na mijn eerste wedstrijd was ik echt bevangen en besloot ik het jaar daarop voor mijn eerste hele triathlon te gaan: Ironman Copenhagen. Doel: sub 10 uur. Dat lukte. Een aantal wedstrijden van verschillende afstanden verder besloot ik mee te gaan doen aan het WK Ironman op Hawaii. Echter is hiervoor een kwalificatie noodzakelijk. Ironman Maastricht zou het toneel worden hiervoor. Dat mislukte ondanks een ongenadig mooi PR. Op miraculeuze wijze kon ik 13 dagen later in Kalmar nog eens starten en lukte het wel in 9u en 8min. 2 maanden daarna starte ik op Hawaii.

Een enorm bijzondere ervaring en ik prijs me gelukkig dat ik dit heb mogen meemaken met mijn familie. Na een paar jaar gebivakkeerd te hebben tussen de luiers en slapeloze nachten heb ik me in 2022 bij de Zeister trainingsgroep aangesloten, met als doel mijn zwemvaardigheid aanzienlijk te verbeteren. Na intensieve bijsturing lijkt dat zo langzamerhand tot enige vorm van verbetering en haal ik veel energie uit de trainingsgroep waarbij we elkaar tot de limit stimuleren. Dit jaar een nieuw doel, sub 9 in Almere. Op het moment van schrijven slechts 2 dagen voor the moment of truth.

Vorige portret    <    Overzicht    >    Volgende portret