EK ATLETIEK IN RELATIE TOT PARIJS

2024-06-14, door: George Sieverding

Nieuwe column    <    Overzicht    >    Oude column

Afgelopen week, van 7 tot en met 12 juni 2024, werd in het Olympisch stadion van Rome het EK atletiek georganiseerd.
Een EK waar tevoren de schouders lichtelijk over werden opgehaald. Een EK vlak voor het belangrijkste evenement van 2024 de Olympische Spelen in Parijs!
Toch was het voor een aantal landen een noodzakelijk testmoment. Op diverse onderdelen, vooral de aflossingen, konden nog kwalificaties voor de Spelen worden afgedwongen.
Voor Nederland zou het uiteindelijk het meest succesvolle EK uit de geschiedenis worden. Met 12 medailles werden Parijs (1938), Brussel (1950) en recent Berlijn (2018), allen met 8 medailles, overtroffen.
Ook opvallend het fantastische optreden van onze zuiderburen.

De commentatoren van beide landen waren euforisch. Op de laatste avond "regende" het medailles voor zowel de Belgen als onze landgenoten.
De medaillespiegel toont het succes van een structurele organisatie.
Uiteraard was "het gemis" van Sifan Hassan voelbaar. Gezien de zeer zwakke tijden was een triple (1500 - 5000 en 10.000) mogelijk geweest.
In dat geval zou Nederland zelfs naar plaats twee in de medaillespiegel zijn gestegen.

Het drietal gouden medailles van de Belgen lijken, met betrekking tot Parijs, van iets meer waarde te zijn dan het drietal van onze landgenoten.
Vooral het goud van 7-kampster Nafi Thiam, inmiddels toch één van de allergrootsten uit de Belgische sportgeschiedenis, belooft veel voor Parijs. Haar palmares tot nog toe: OS titel: 2016 en 2021, wereldkampioene 2017 en 2022, Europees kampioene 2018 - 2022 en 2024.
Met "secondante" Noor Vids, zilver op dit EK kan België rekenen op een zeer sterke meerkamp delegatie in Parijs.
Op hetzelfde niveau staan de tornado's. Dit Belgische mannen viertal op de 4*400 is al enkele jaren wereldtop. Ditmaal de EK titel in de sublieme tijd van 2.59.84.
Het viertal: Johan Sacoor (finalist 400), Robin Vanderbemden, Dylan Borlée en Alexander Doom (goud 400) kan in Parijs bovendien nog rekenen op de tweeling Jonathan en Kevin Borlée.
Persoonlijk maakt Doom een goede kans op een finale plaats en mogelijk meer in Parijs met zijn 44.15.

Femke Bol was, is en blijft hopelijk ons paradepaardje. Deze 400 meter hordenspecialiste, ditmaal goud in de snelste seizoentijd wereldwijd met 52.49, is ook de afmaakster in geval van goede posities bij de 4*400 mixed en de 4*400 vrouwen.
Lieke Klaver (brons 400), Cathelijn Peeters (brons 400 horden), Lisanne de Witte en Bol (goud 400 horden) behoren tot de favorieten in Parijs.
De 4*400 mixed, brons in Rome, dient in Parijs uit een tactisch ander vaatje te moeten tappen.
Het goud van kogelstootster Jessica Schilder met 18.77 was helaas niet imponerend en de afstand is voor een topprestatie in Parijs onvoldoende.
Hetzelfde geldt voor het brons van Diane van Es op de 10.000 in 30.57, doch het is niet ondenkbaar dat Hassan in Parijs voor de medailles gaat.
Het verrassende zilver van Jorinde van Klinken bij het kogelstoten ging vooraf aan het prachtige zilver, een dag later, bij het discuswerpen.
De beide, zeer succesvolle, 4*100 aflossingen zullen het in Parijs vermoedelijk afleggen tegen de absolute wereldtop.

De Duitse Malaika Mihambo zette met haar 7.22 bij het verspringen de toon voor Parijs waar zij titelverdedigster is.
Natuurlijk is het Zweedse wonderkind bij het polsstokspringen, de 24-jarige Armand Duplantis DE favoriet in Parijs. Deze titelverdediger, wereldrecordhouder, sprong in Rome met 6.10 naar het goud.
Het Noorse loopwonder, de 23-jarige Jakob Ingebrigtsen, scoorde voor de derde keer op rij de dubbel (1500 en 5000). De eerste dubbel realiseerde hij op 17-jarige leeftijd(!). Zijn erelijst evenals het aantal records is nu al bijzonder. Voegt hij in Parijs ook deze dubbel toe? Hij is al titelverdediger op de 1500.
Met Karsten Warholm hebben de Noren nog een belangrijk ijzer in het vuur. Deze 28-jarige 400 meter hordenspecialist is meervoudig wereldkampioen, wereldrecordhouder en Olympisch titelverdediger.
Last but not least de Zuid Europese springveren waarbij de Griekse verspringer Miltiadis Tentoglou als eerste moet worden genoemd. EK winnaar met 8.65 en in Parijs titelverdediger.
Bij het hinkstapspringen sprongen de 23-jarige Spanjaard Jordan Diaz met 18.18 naar het goud en de Portugees van Cubaanse afkomst, de 30-jarige Pedro Pablo Pichardo met 18.04 naar het zilver. De laatste jaren heeft er niemand meer zo dicht bij het wereldrecord van de Brit Jonathan Edwards gesprongen. Zijn record van 18.29 dateert van 1995.

Tenslotte het sportgekke organiserende Italië en de organisatoren van de komende Olympische Spelen Frankrijk.
De Italianen hadden niets anders verwacht dan de suprematie van het thuisland. De sporters lieten zich niet onbetuigd, ondersteund door een orkaan aan geluid bij het betreden van de arena door iedere Italiaan. Zelfs de Italiaanse
President, Sergio Mattarella (82), toonde zich enthousiast en verheugd met de successen van zijn landgenoten.
Frankrijk mikte niet direct op een hoge positie in de medaillestand. Het behalen van een aantal kwalificatienormen stond centraal. Het beste voorbeeld hiervan was de deelname van de 32-jarige wereldrecordhouder (9126) tienkamp de 32-jarige Kevin Mayer. Met een vijfde plaats en 8476 punten slaagde hij in zijn doel.

De atletiek in de Lage Landen zit in de lift. Voor Nederland lijkt het verlies van kopvrouw Dafne Schippers opgevangen door de nieuwe sensatie Bol en in de breedte doet Nederland opvallend goed mee. Een mooi vooruitzicht voor de Olympische Spelen waar de atletiek natuurlijk, als de moeder der sporten, nog altijd de hoogste kijkcijfers genereert.

Nieuwe column    <    Overzicht    >    Oude column