3*0 = 0! (DEEL 1)

2023-08-18, door: George Sieverding

Nieuwe column    <    Overzicht    >    Oude column

Mijn stelling betreffende de triatlon: "3*0 = 0", met als verklaring:
"als je niet kan zwemmen, fietsen of lopen, kan je altijd nog triatleet worden".
De diepere betekenis: een triatleet is absoluut geen topsporter.
Wij hebben het hier over de periode 1978 - ± 2010.
Deze opstelling bleef met als een soort ontsnapping mijnerzijds:
"zo rond de 7 uur en 30 minuten ga ik mijn standpunt herzien".
Dan moet je alle onderdelen goed tot zeer goed beheersen.

Vele tientallen jaren hanteerde ik dit in de wetenschap dat 7 uur en 30 minuten ooit haalbaar zou zijn. Inmiddels is, binnen een tijdsbestek van ruim 40 jaar, de 7½ uur in beeld, terwijl het officieuze wereldrecord nu 7.35 is, waarbij ruim 4 uur verbetering is opgetreden (zie onder winnaars).
Uit de Zeistzaterdagochtendgroep is Evert Scheltinga Nederlands recordhouder met 7.49.
De Algemene Berichten van zondagavond 13-08-2023:
"Komende week een artikel over de triatlon: 3*0 = allang geen 0 meer! Voorstel: maak van 3*0 = 1!
Wiskundig onjuist want het blijft 0, doch in de praktijk van de hele triatlon inmiddels een gegeven dat 3*0 meer is dan 0".
Dit vraagt om een duidelijke verklaringen en de vraag of 3*0 = 0 niet aan vervanging toe is?

Uitleg triatlon

Allereerst een korte uitleg over de triatlon.
Net als in diverse andere sporten is het aantal nummers (te) groot).
Vele tientallen "vreemde combinaties" worden er heden ten dage gepresenteerd, te gek voor woorden.
Gelukkig beperkt het IOC de triatlon nummers tot een tweetal in tegenstelling tot bijvoorbeeld de atletiek (begon met 12 in 2020 48 onderdelen) en het zwemmen (2020 met 35 programma nummers.).
Daarom de belangrijkste drie, met de officiële afstanden.
1.Olympische triatlon (OD): 1,5km. zwemmen, 40km. fietsen en 10km. lopen
2.Olympische Mixed Relay (vrouw / man / vrouw / man): 300m. zwemmen, 6,8km. fietsen en 2km.lopen
3.Ironman: 3,8km. zwemmen, 180 km. fietsen en 42,195km. lopen

Geschiedenis

Vervolgens een kort overzicht van de ontwikkeling van deze sport.
1977. Kona (Hawaii).
Een discussie tussen sporters uit verschillende disciplines over wie het fitst zou zijn leidde tot de organisatie van de eerste Ironman in 1978.
Dat wil echter niet zeggen dat de combinatie van meerdere sporten niet eerder bestond.
Op Wikipedia is informatie beschikbaar over de ontwikkelingen vanaf het begin van de twintigste eeuw.
Begin jaren zeventig organiseerden wij zelf de Driekamp in Beverwijk / Heemskerk.
Enige jaren geleden volgde een herhaling in en rond "ons zwembad" op het KNVB Sportcentrum in Zeist.
Bijna 50 jaar na de eerste Ironman van Kona (Hawaii) in 1978 is deze wedstrijd echter nog altijd het meest bekende en prestigieuze triatlon evenement.
2000. Sydney (Australië).
Zoals iedere zichzelf respecterende sportorganisatie volgde een langdurige lobby om tot officiële Olympische erkenning te komen.
In een toch al overladen Olympisch programma bleek de OD een enorm succes in het knotsgekke Down Under.
Inmiddels zijn er 6 edities gehouden en is de OD niet meer weg te denken in het Olympische schema.
2020 eigenlijk 2021. Tokio (Japan).
Toch werd, mede in het kader van de integratie vrouwen / mannen, de Mixed Relay geprogrammeerd.
Was de start van de OD in Sydney een succes, de Mixed Relay van Tokio werd spectaculair en uitermate geschikt voor een prachtige TV uitzending.

Winnaars

Het voert uiteraard te ver om van de drie belangrijkste triatlons alle winnaars en winnaressen te vermelden. De eersten, de meest recente, en succesvolste sporters.

1978 Gordon Haller (USA) 11.46.58
2022 Gustav Iden (NOR) 7.40.23 record

1979 Lyn Lemaire (USA) 12.55.38
2022 Chelsea Sodaro (USA) 8.33.46
2018 Daniela Ryf (ZWI) 8.26.16 record

Bij de mannen zegevierden Dave Scott (USA) en Mark Allen (USA) ieder 6*.
Paula Newby-Fraser (ZIM/USA) zegevierde maar liefst 8* en werd bovendien nog 1* 2e en 2*3e!
De Nederlandse mannen scoorden geen podium plaats,.
Bij de vrouwen legde Yvonne van Vlerken in 2008 beslag op het zilver.
De Belgische mannen scoorden maar liefst 9 podiumplaatsen (3 - 3 - 3).
Geen score voor een Belgische vrouw.

2000 Simon Whitfield (CAN) 1.48.24
2020 Kristian Blummenfelt (NOR) 1.45.04
2016 Alistair Brownlee (GBR) 1.45.01 record

2000 Brigitte McMahon (ZWI) 2.00.40
2020 Flora Duffy (BER) 1.55.36 record

2020 GBR 1.23.41
4.Nederland op 53" van GBR: Maya Kingma, Marco van der Stel, Rachel Klamer en Jorik van Egdom

Het onderdeel zwemmen

In de Mixed Relay en de OD wordt een wedstrijd niet gewonnen op het onderdeel zwemmen maar wel verloren. Tijdens een Ironman bestaat nog altijd de mogelijkheid om een achterstand bij het zwemmen opgelopen te herstellen.

Lopen en fietsen doet ieder kind. Kinderen houden van wedstrijdjes.
Zwemmen wordt vrijwel altijd aangeleerd als veiligheidsdiscipline. Niet kunnen zwemmen kan gevaarlijk zijn. Nog altijd verdrinken er jaarlijks grote aantallen kinderen die de zwemkunst niet machtig zijn.
Terwijl het lopen, basis bewegen, en fietsen, met een hulpmiddel voortbewegen, zich ontwikkelen via de weg der geleidelijkheid en het houden van wedstrijdjes eenvoudig te organiseren valt, ligt dat bij het zwemmen totaal anders.

Indien kinderen op jonge leeftijd hebben leren zwemmen, stopt deze ontwikkeling vrijwel direct. Het aantal kinderen dat kiest voor het wedstrijd zwemmen is relatief laag. Indien hiervoor wel wordt gekozen, kan dat later een geweldig voordeel betekenen indien de overstap naar de triatlon wordt gemaakt.

Jonge kinderen leren in hoog tempo snel te zwemmen. De ontzettend moeilijke vaardigheden worden spelenderwijs aangeleerd. Regelmatig wordt het aanleren van de zwemtechniek vergeleken met het aanleren van een tweede taal " hoe jonger des te spontaner en gemakkelijker". Het gezegde "jong geleerd , oud gedaan" is hier van toepassing.

Ouderen hebben veel moeite met het aanleren van de specifieke zwemvaardigheden voor de triatlon. Sporters die vanuit andere disciplines komen en de overstap naar de triatlon willen maken worstelen bijna altijd met het onderdeel zwemmen.

De enige juiste technische zwemvaardigheid voor de triatlon is de borstcrawl. Uiteraard kan / mag men zich ook met andere technieken verplaatsen (schoolslag en rugcrawl komen weleens voor) doch dan is een atleet bij voorbaat kansloos.

Bij de borstcrawl dient dan bovendien nog rekening te worden gehouden met de juiste zeer specifieke technische vaardigheid van het zwemmen in buiten water. Niet zelden hebben redelijk tot goede zwembadzwemmers grote moeite met de omstandigheden in open water. De temperaturen (zowel boven als in het water), de deelnemers die naast - tegen en niet zelden op elkaar komen, golven die het zicht beperken en het zoeken van boeien vragen om een goede oriëntatie etc. etc.. Daarbij komt bovendien het veelal moeten zwemmen in een pak (wetsuit) wat totaal anders aanvoelt dan het zwemmen in badkleding in het zwembad.

Is de zwemvaardigheid en snelheid onvoldoende dan kan er een streep worden gehaald met betrekking tot podium ambities op de korte afstanden.

Met een goede zwemvaardigheid en voldoende snelheid ligt de weg open naar een mogelijk goed vervolg zowel op de korte als de lange afstanden.

Mijns inziens noch bij de NTB (Nederlandse Triatlon Bond) noch bij de verenigingen.
Vrijwel altijd ligt het accent op het fysiologische aspect: zo snel mogelijk veel meters afleggen.
Mijn kennis en vooral ervaring hebben duidelijk gemaakt dat je "doe meer met minder" succesvol in praktijk kan brengen.
Het valt echter niet mee om trainers en sporters te overtuigen van "hard langzaam, langzaam hard".
In deel 2 wordt dieper in gegaan op deze motto' s.

(wordt vervolgd)

Nieuwe column    <    Overzicht    >    Oude column