|
|
|
WK KORTEBAAN DUBAI 2010: FEITEN EN CIJFERS2010-12-26, door: George Sieverding Nieuwe column < Overzicht > Oude column Technisch Directeur Jacco Verhaeren sprak zich duidelijk uit over de organisatie. Dit soort wedstrijden behoren in een zwemnatie te worden gehouden. Duidelijke taal waartegen niets valt in te brengen.
Eurosport commentator Bert Sitters kreeg tijdens deze kampioenschappen assistentie. Thijs van Valkengoed. Een drama. Ook goed bedoelde en voorzichtig gegeven adviezen hadden weinig effect op zijn inbreng. Zoals altijd wist Nederland de eer te redden door een beperkt aantal goede prestaties bij de dames op de vrije slag. Naast het fabelachtige optreden van Ranomi Kromowidjojo (1990), tweemaal goud persoonlijk en een belangrijke laatste zwemster in de gouden 4*100 BC estafette, realiseerde de Nederlandse ploeg twee dubbels (goud en zilver) op de 50 en 100 BC. Ook werd een bronzen plak op de 100 WS gescoord, waarop duidelijk meer was gehoopt. De koningin van het toernooi werd de Amerikaanse Rebecca Soni (1987) die de drie SS nummers wist te winnen en een belangrijke inbreng had op de 4*100 WS waarop de USA het zilver behaalde. Ryan Lochte (1984) toonde zich niet de koning maar de keizer van Dubai. Zesmaal goud, waarvan vijfmaal persoonlijk en allemaal in fantastische tijden. Lochte scoorde in 2006 ook al driemaal goud. Op de BC nummers zal Nederland voorlopig nog een vooraanstaande rol blijven spelen. Naast een behoorlijke breedte is ervaring en een fantastische slotzwemster voor handen. Toch lijkt de ploeg niet in staat om zelfs maar in de buurt van het verzwakte Australië te komen. Was dat niet één van de belangrijke doelstellingen? “De Nederlandse mannen lijken zelfs verder terug dan bij AF. Slechts Robin van Aggele slaagde erin een finale te bereiken, doch speel de verder geen rol van betekenis in de strijd om de medailles. De andere mannen figureerden slecht.” (citaat verslag 2006). Naast opnieuw Van Aggele (1984), ditmaal ook een finaleplaats voor Joeri Verlinden (1988). Verbazingwekkend was het wegblijven van de Nederlandse dames op de 4*100 WS, enigszins begrijpelijk, en de 4*200 BC, geheel onbegrijpelijk. Met de aanwezige zwemsters was goud vrijwel zeker, doch met Rieneke Terink en Marleen Veldhuis zou de ploeg geschikt zijn voor series en finale. In het hele zwemland werd met onbegrip gereageerd op deze onjuiste beslissing. Ook over het wegblijven van de mannen op de 4*100 WS ontstond verbazing. Met Van Aggele op de plaats van Sebastiaan Verschuren leek een finaleplaats zeker. Van Aggele is namelijk een ontzettend goede BC zwemmer die in een estafette, zie zijn tijd in Eindhoven, tot grootse prestaties kan komen. Het niet starten op belangrijke en kansrijke estafette’ s toont een gebrek aan inzicht en het maken van verkeerde keuze’ s. Zie het programma, de inbreng en de geweldige score van Lochte. Ook in Dubai bleven vooraanstaande landen weg, waarvan Groot-Brittannië wel de belangrijkste. Diverse toppers lieten verstek gaan, hetgeen duidelijk maakt dat de agenda overvol zit. EK kortebaan Eindhoven, vorige maand en nu WK kortebaan Dubai, terwijl in januari al de eerste selectiemomenten zijn voor het WK langebaan. Misschien hebben de Belgen wel een goede keuze gemaakt door met vrijwel alle toppers weg te blijven. Cijfers WK Dubai Cijfers 1: Medaillestand (tussen haakjes de score van Shanghai 2006)
WK Dubai Cijfers 2: Puntentelling Puntentelling (1e plaats 8, 2e plaats 7 etc.) (tussen haakjes de score van Shanghai 2006)
|
© George Sports 2018