GeorgeSports - LIEVE SIMON (hh)

Ruim 10 jaar geleden nam ik afscheid van jou, een buitengewoon mens – arts in de juiste betekenis van het woord – voorzitter van ONZE medische commissie – arts van het Olympisch comité en bovenal man en huisvader van een fantastisch gezin. Tijdens een indrukwekkende en zeer emotionele begrafenis, toonden duizenden met mij hun grote respect en diepe genegenheid. Een hartstilstand, tijdens de training in het jouw zo geliefde en vertrouwde zwembad, maakte abrupt een einde aan het bruisende leven van een nauwelijks 50 – jarige. Alle gesprekken, vergaderingen van ONZE medische commissie, keuringen van duizenden sporters, konden niet voorkomen dat jij ons veel te vroeg ontviel. De hartstilstand, toen al meer dan regelmatig ons onderwerp van gesprek, trof ook jou. Nadien trachtte ik ons werk, de “verplichte zeer regelmatige medische keuring voor sporters, doch ook ouders, familieleden en belangstellenden” voort te zetten en nog meer onder de aandacht te brengen. Ik voelde mij meer dan eens een roepende in de woestijn. Vanuit jouw graf heb jij mij vaak bemoedigend toegesproken, na weer een tegenslag. Ook weet ik dat jij je niet zelden hebt omgedraaid na de zoveelste stupiditeit van een collega en / of het nauwelijks te accepteren onbegrip van een verzekeringsmaatschappij.

In oktober 2004 heb jij mij op de been gehouden tijdens de donkere dagen rond het overlijden van Gijs, fysiotherapeut van ONZE medische commissie. Jouw overlijden vond ik onterecht en zinloos, al heb ik niet het recht om dit te zeggen en te denken, doch het heengaan van Gijs – amper 25 jaar, maakte mij woedend. Zoals altijd was jij daar en wees mij, zoals keer op keer, op alle positieve dingen en…….”George, ooit realiseren WIJ een preventieve medische begeleiding / keuring voor sporters”. Lieve Simon: kijk mee over mijn schouder en lees……………………..

Dinsdag 7 juni 2005. VOORPAGINA van het Algemeen Dagblad: “Harttest voor de topsporter”. Voorpagina nota bene. “KNVB screent op plotse hartdood”, door Albert Kok. Ik citeer: “Rotterdam. Alle Nederlandse topsporters worden verplicht zich om de twee jaar op hartafwijkingen te laten onderzoeken. Sportartsen hopen daarmee het verschijnsel van de plotselinge hartdood terug te dringen. De voetbalbond KNVB zal zeer waarschijnlijk het voortouw nemen: komend seizoen zullen alle profspelers voor het eerst een test ondergaan. De koepel van sportorganisaties NOC/NSF zal dit voorbeeld naar verwachting volgend jaar volgen. Ook de drie miljoen amateur sporters wordt aangeraden zich te laten onderzoeken op hartproblemen. Zij kunnen daar echter niet toe worden verplicht! De maatregel is het gevolg van een studie van de werkgroep Cardiovasculaire Screening onder leiding van de KNVB arts Han Inklaar. Een plotselinge hartdood doet zich voor bij twee tot vier op de 100.000 sporters. Maar dat aantal neemt snel toe tot 60 per 100.000 bij sporters die ouder zijn dan 35 jaar. Inklaar: “ Die aantallen vertellen niet het hele verhaal. Als een sporter in een vol stadion dood neervalt, heeft dat een enorme impact. Het is een traumatische ervaring voor iedereen in de omgeving van het slachtoffer en heeft een negatief effect waarop de samenleving naar de sport kijkt.”

Cardioloog Jan Hoogsteen van het Máxima Medisch Centrum in Veldhoven deed eveneens onderzoek naar plotselinge hartdood bij sporters. Hij vermoedt dat onder amateurs het aantal slachtoffers nog veel hoger ligt dan de officiële getallen suggereren: “De meeste gevallen halen het nieuws niet”. Amateurs kunnen alleen op vrijwillige basis worden getest. Inklaar: “We willen breedtesporters de mogelijkheid bieden via een vragenlijst op internet te achterhalen of ze een verhoogd risico lopen. Zo ja, dan kunnen ze daarna contact opnemen met hun huisarts.”

Lieve vriend nu haak ik af en besef dat jij je mogelijk wederom omdraait in jouw graf. Een vragenformulier en dan contact opnemen met de huisarts! Dit vraagt om toelichting. Jij was arts en altijd, 24 op 24 uur, beschikbaar, waarbij patiënten en sporters niet zelden bij jouw thuis verschenen. Wij hebben dat als normaal ervaren en jij handelde vanuit roeping en passie. Jouw aandacht was vaak al voldoende om de kwaal te doen verdwijnen. Liefde voor het vak, liefde voor de medemens.

Tegenwoordig is dit heel anders. Er zijn huisartsenposten en weekeind diensten. Op bepaalde tijden is er pauze, ongeacht ziekte of narigheid. Ook artsen hebben nu ADV / ATV of ouwe lullen dagen. De telefoon, in onze tijd het communicatiemiddel bij uitstek, bestaat nog altijd, doch de secretaresse of arts assistente is verdwenen. Een of ander call- centrum neemt deze taak collectief over en geeft aan “toets een één voor de huisarts, een twee voor een herhalingsrecept, en met een negen kan je altijd weer terug naar het hoofdmenu”! Slechts zelden lukt het om direct contact te krijgen, om over het weekeinde maar helemaal te zwijgen. De computer lijkt de oplossing van de huidige tijd. “Zie www.artsorg.nl of e-mail dirk@info.nl.”

Mijn Babetsja, grootmoedertje, was al ruim in de negentig toen zij het opgaf. Ik moest een codex medicus plus de groot medische encyclopedie kopen en zij zocht op wat zij mankeerde. Nooit eerder ziek geweest had zij opeens tientallen kwalen en een veelvoud aan medicijnen nodig, doch handelde in haar laatste levensjaren wel als een modern mens en in de geest van Inklaar. Dan vergeet ik nog de allerlaatste ontwikkelingen aan te geven. Artsen staken tegenwoordig. Gewoon het werk neerleggen. Begrijp jij hiervan nog iets?

Terug naar de hartstilstand en ONZE eigen organisatorisch eenvoudige oplossing. Mensen in het algemeen en sporters in het bijzonder goed medisch begeleiden. Dat wil zeggen: preventieve gezondheidszorg, naast curatieve. Meerdere keuringen en testen per seizoen, geheel of gedeeltelijk vergoed door ziektekosten verzekeraars. Minimaal één ECG in rust en of een ECG tijdens een inspanningstest per seizoen. Uiteraard minimaal één keer per seizoen een uitgebreid bloedonderzoek. In geval van erfelijke factoren specifieke controle en of begeleiding.

Wij simpele, doch zeer enthousiaste, zielen hadden en hebben al een buitengewoon goed functionerende medische commissie en een aantal jaarlijkse keuringen en testen. Tot op de dag van vandaag functioneert deze commissie prima en is een staat om aan alle boven genoemde eisen optimaal te voldoen. Waarom een overheid, de landelijke sportkoepel NOC/NSF, diverse sportbonden, werkgevers en alle denkbare organisaties dan zo moeilijk doen om deze noodzakelijke handeling (her) ingevoerd te krijgen is mij en ons niet duidelijk. Maar commissies, werk- en praatgroepen zijn mode. Besluiten worden vrijwel niet meer genomen. Alles wordt onder het motto “wij nemen het mee” opgeschoven en nog eens opgeschoven totdat het opeens is verdwenen. Ongetwijfeld zullen er nog velen overlijden alvorens ONZE inzichten worden geëffectueerd!

Maandag 6 juni 2005. Het Algemeen Dagblad meldt: “Atletiek. Twee doden bij halve marathon. De halve marathon van Stuttgart is gisteren twee hardlopers fataal geworden. De mannen, 28 en 42 jaar, zakten na afloop in elkaar. Vorige maand stierven twee hardlopers tijdens een halve marathon in IJsselstein.”

Lieve vriend: blijf mij inspireren tijdens de kruistocht tegen het onbegrip. Help mij ONZE uitgangspunten in deze te blijven uitdragen en verdedigen. Corrigeer mij als ik in mijn onmacht en woede ongenuanceerde uitspraken doe of handelingen verricht. Laat de vlam van jouw lichtende voorbeeld mijn weg in deze leiden. Het uiteindelijke resultaat zal zeer terecht een postume erkenning betekenen. Rust zacht.

PS: morgen, donderdag 7 oktober 2010, is het zes jaar geleden dat Gijs overleed. Zaterdag 16 oktober 2010 zijn er 40 sporters, ouders, familieleden en / of belangstellenden voor de eerste medische keuring / test ronde in het seizoen 2010-2011. Wie volgen?