Eén week Tour spektakel2010-07-10, door: George Sieverding Nieuwe column < Overzicht > Oude column Vandaag, zaterdag 10 juli, is de 97e Tour één week onderweg. Toch staat de sportwereld in het algemeen en die van Nederland in het bijzonder in het teken van het WK voetbal in Zuid-Afrika. Nederland finalist, evenals in 1974 en 1978. Nederland versus Spanje, Europees Kampioen 2008, op zondag 11 juli om 20.30 uur. Het Nederlandse totaalvoetbal verovert in de jaren zeventig de voetbalwereld, maar geen wereldtitel. Tegenwoordig speelt Nederland sober doch efficiënt, gericht op het eindresultaat. Spanje daarentegen speelt een soort zaalvoetbal, waarbij het aantal balcontacten vaak tweemaal hoger ligt dan dat van de tegenstander. De climax nadert.
Na één week Tour zijn er haarscheurtjes zichtbaar in het team van “The Boss”, Team RadioShack. “El Pistoleros” heeft 50” winst te pakken, tevoren toebedeeld aan Armstrong, na de etappe in de “Hel van het Noorden”, de beruchte kasseienstroken uit Parijs-Roubaix. Het ooit zo sterke Armstrong collectief valt op het verkeerde moment uiteen. Een lekke band voor Armstrong. De klasseringen van Cadel Evans en Andy Schleck beloven spanning. Heeft het uitvallen van broer Frank invloed op Andy? Welke ondersteuning kan de oude krijger Aleksandro Vinokoerov zijn kopman Contador bieden? Na de rustdag van maandag 12 juli in Morzine volgen de antwoorden. Stand: 1-1. Wielrennen en de tweestrijd. De afgelopen week aandacht voor Coppi en Bartali, de Italiaanse wielerhelden die ruim twee decennia het mondiale wielrennen beheersen. Eind jaren dertig, de jaren veertig en een belangrijk deel van de jaren vijftig staan in het teken van de verdeeldheid tussen de coppiani en bartaliani. Louison Bobet (1925 - † 1983), “Le Professeur” en winnaar van de Tour in 1953, 1954 en 1955, prijkt tussen de twee groten Coppi en Anquetil. Een tussenpaus met drie op één rij! De komende tijd staat in het teken van de Fransman Jacques Anquetil (1934 - † 1987), “Monsieur Chrono”. Anquetil, reeds in 1957 winnaar van de Tour de France, wordt de eerste renner met vijf overwinningen. Na 1957 volgen 1961,1962, 1963 en 1964. L’ histoire se répète. De oorzaak? De tweestrijd Anquetil versus Raymond Poulidor (1936), “Poupou” de Franse lieveling! Anquetil, “Maître Jacques” , paart een superieure stijl aan elegantie. Heeft een natuurlijke aristocratie. Met de blik van een windhond, malen de benen het grote verzet, gebaseerd op kracht en souplesse. Geld is zijn eerste interesse. Andere renners begrijpen dat, doch voor de fans is het moeilijker om van hem te houden. In 1959 wordt Anquetil uitgefloten. Zijn kille reactie: een boot kopen en deze dopen met de naam “de fluitjes van 59”. Anquetil is een fenomeen. Naast vijf Tourzeges staan zeges in de Giro (1960 en 1964) en in de Vuelta (1963) op zijn palmares, evenals negen (!) zeges in de GP des Nations. In 1956 verbetert hij het Werelduurrecord van Coppi met 46.159. Zijn 47.493 uit 1967 wordt niet erkend wegens…….vermeend doping gebruik. Poulidor, “Eeuwige Tweede” en vijf keer derde, is slechts 2 jaar jonger dan Anquetil. Toch lijken zij een andere tijd te vertegenwoordigen. Anquetil de oude en Poulidor de nieuwe tijd. Poulidor, een eenvoudige boerenzoon, schikt zich in zijn rol van de eeuwige underdog. Hij rijdt altijd agressief en aanvallend. Bij een nederlaang: “hoe meer ik verlies, ongelukkiger ik lijk, des te meer het publiek van mij houdt en hoe meer ik verdien”. Overbrugt Bobet de periode Coppi – Anquetil, Poulidor overbrugt het tijdperk Anquetil – Merkx. Nooit één dag het geel. Eén van zijn biografieën krijgt de titel “Gloire sans le Maillot Jaune”.
|
© George Sports 2018