"DE EEUWIGE DISCUSSIE..."

2021-09-01, door: George Sieverding

Nieuwe column    <    Overzicht    >    Oude column

Inmiddels nadert het einde van de Paralympics Tokio 2020. Terwijl in het medaille klassement de definitieve klasseringen gestalte krijgen, blijft "de eeuwige discussie: hoe eerlijk zijn de Paralympics?"
Insiders spreken over valse medische verklaringen, gebrek aan goede selectie- criteria en testen en aarzelen niet zich hierover publiekelijk uit te spreken.
Ongetwijfeld ligt de waarheid in het midden maar.......ook de schrijver van deze Columns kan aantonen dat medische gegevens eenvoudig gemanipuleerd kunnen worden!

Allereerst de medaille spiegel op 01-09-2021

De grootste medaille oogst van Nederland en België was in Rio (2016)

Nederland heeft het aantal gouden medailles inmiddels overtroffen met vooralsnog een hogere klassering tot gevolg maar het totaal aantal medailles zal moeilijk te verbeteren zijn.
België bewandelt mogelijk de omgekeerde weg. Meer medailles doch minder gouden en derhalve een lagere klassering.
Maar er is nog een aantal dagen te gaan en alles blijft natuurlijk mogelijk.
Na het lezen van deze Column neemt hopelijk / mogelijk de belangstelling voor de medaille scores enigszins af en krijgt het uiteindelijke doel, zie de laatste alinea, weer het accent dat het eigenlijk hoort te hebben.

In de vorige Column is het classificatie systeem besproken. In het kort nogmaals samengevat:
1.3 hoofdgroepen te weten: fysieke (1-10)- visuele (11-13) en verstandelijke (14) beperkingen
2.gebaseerd op de 10 erkende beperkingen van het IPC, zie vorige Column.
In Tokio 2020 strijden 4.350 sporters, in 22 sporten met 528 onderdelen, om 2.347 medailles.

Iedere avond, rond de klok van 22.00 uur, presenteert Herman van der Zandt "NOS Paralympische Spelen" en wordt daarbij terzijde gestaan door een vast drietal te weten: Jitske Griffioen (oud-rolstoel tennisspeelster), Marc van der Kuilen (rolstoel basketballer) en Simon de Boer (oud-para zwemmer).
Vooral deze laatste komt met enige regelmaat redelijk fel uit de hoek als het "de eeuwige discussie: hoe eerlijk zijn de Paralympics?" betreft. Voorbeeld De Boer: "ik heb sporters op krukken zien lopen voor de medische keuring en nadien heb ik hen zonder krukken zien lopen".

De schrijver van deze Column ondersteunt de reactie van De Boer vanuit eigen ervaringen de UWV uitkeringen betreffende. Mensen in het bezit van een arbeid ongeschiktheid uitkering dienen zich met enige regelmaat te melden voor een (her) keuring vanwege de verlenging. Voorbeeld: "ik ken mensen die vrijwel normaal of zelfs geheel normaal functioneren tot het moment van de (her) keuring daar is. Hun gedrag verandert voor een paar uur totdat de verlenging is verstrekt. Hetzelfde gebeurt met betrekking tot specifieke overheidsvoorzieningen".

Vervolgens de discussies over het gebruik maken van eventuele hulpmiddelen. Hierover spreekt para-atlete Fleur de Jong zich duidelijk uit: "het lopen met blades scheelt 2 secondes" (2 sec langzamer ten opzichte van de valide sporter, red.) In dat geval is de verklaring van scheiding tussen valide sporters en sporters met een beperking terecht, maar.........de hele sportwereld kent de geschiedenis van de Zuid-Afrikaanse Blade Runner Oscar Pistorius. Deze atleet, wereldrecordhouder op de 100 - 200 en 400 meter in de klasse T43 (dubbele amputatie onder de knie), liep tegen valide sporters en zegevierde met enige regelmaat. Uiteindelijk heeft dat geleid tot rechtszaken om deelname aan de Olympische Spelen af te dwingen. Inzet van de discussie: "Pistorius haalt juist voordeel uit zijn blades".

Dan zijn er lange tijd geruchten geweest over het toebrengen van lichamelijk letsel aan Chinese sporters vanwege het medaille klassement. Deze geluiden zijn inmiddels gelukkig verstomd.
Jaren geleden maakte het rolstoelbasketbalteam van Spanje het nog bonter. Het team verpletterde iedere tegenstander in de groep verstandelijke beperkingen (14). Jaren later verklaarden de spelers dat zij zich dom moesten houden, dat er geen controle in Spanje was noch voorafgaand aan en tijdens de Paralympics van Sydney (2000).

Het moge duidelijk zijn dat dit niet de bedoeling mag zijn maar....hoe is dit te voorkomen?
Daarvoor kort terug naar het ontstaan van de Paralympics!
De Paralympics zijn in 1948 bedacht door de Engelse neuroloog Sir Ludwig Guttman. Hij startte met de Wheelchair Games met als doelstelling:
"het verbeteren van de kwaliteit van leven van oorlogsslachtoffers".
Aanvankelijk bleef het beperkt tot een rolstoelcompetitie waaraan ook Nederland in 1952 deelnam, doch in Rome (1960) veranderde de naam in Paralympische Spelen en gekoppeld aan de Olympische Spelen.
In het Zweedse Ornsköldsvik (1976) vonden de eerste Paralympische Winter Spelen plaats.
Op Papendal (1980) organiseerde Nederland de Paralympische Zomer Spelen.
Tenslotte: er bestaan eveneens Deaflympics (doof) en special Olympics (verstandelijke beperking).

Terug naar de prachtige doelstelling van Guttman:
"het verbeteren van de kwaliteit van leven van oorlogsslachtoffers".
Dat MOET opnieuw DE doelstelling worden met als uitbreiding:
"inspiratie (voor minder validen die niet sporten) en mogelijk meer acceptatie (van validen voor minder validen)".
Dan geen topsport meer in de ware betekenis van het begrip topsport, doch sporten op het hoogst mogelijke niveau ondanks een beperking.
Ook kunnen en zullen de TV kijkers net zo genieten als heden ten dage.
Kijk nog maar eens terug naar het fabelachtige optreden van de Egyptenaar Ibrahim Hamadtou. Deze 48-jarige tafeltennisser heeft geen armen. Hij speelt met het batje in zijn mond. Serveren doet hij met zijn voeten en dat is de reden dat hij op blote voeten speelt. Verbluffend is zijn niveau. Met zijn optreden verovert hij de harten van alle mensen en wordt zijn prestatie als zeer inspirerend omschreven. Voor de toeschouwers een genot om naar te kijken (ademloos).
Hierdoor kan ook een definitief einde komen aan
"de eeuwige discussie: hoe eerlijk zijn de Paralympics?"

Nieuwe column    <    Overzicht    >    Oude column