OLYMPISCHE WETENSWAARDIGHEDEN (2)

2021-08-15, door: George Sieverding

Nieuwe column    <    Overzicht    >    Oude column

De Nederlandse Olympische sporters zijn weer thuis. Dinsdag 10 augustus 2021 de landelijke huldiging op het Sportstrand Den Haag. Koninklijke onderscheidingen voor sporters met goud. Overal in den lande festiviteiten ter gelegenheid van de medaillewinnaars uit de eigen gemeente.
Dit alles staat in schril contrast met de "ontvangst" van de Australische sporters in eigen land. Alle reizigers naar Australië zijn verplicht om 14 dagen in quarantaine te blijven. Zij die niet met een directe vlucht uit Tokio zijn teruggekomen krijgen daar nog eens 2 weken bovenop. Het Australisch Olympisch Comité zegt bezorgd te zijn over het mentale welzijn van de sporters.
Volledig isolement tijdens de, soms maandenlange, trainingskampen, direct gevolgd door het isolement van de Olympische bubbel en dan nu nog extra 4 weken quarantaine: de mentale veerkracht wordt hier opnieuw zwaar op de proef gesteld.

Simone Biles, superlatieven schieten tekort om deze turndiva uit de VS te omschrijven, meldt zich af voor de toestel finales. Deze nog pas 24 jarige springveer, ongetwijfeld de beste en meest succesrijke gymnaste uit het laatste decennium krijgt last van "twisties". Patronen, neuromusculair opgeslagen, lukken van het ene op het andere ogenblik niet meer. De turner kan zich niet langer automatisch oriënteren.
Na de verklaring van Biles "regende" het opeens opmerkingen over dit ongrijpbare fenomeen.
De mentale impact op topsporters is vermoedelijk nog vele malen groter dan gedacht.
Darteritus. Omschrijving: een grotendeels mentale ziekte waarbij de darter zijn pijlen niet op tijd kan los laten of zelfs helemaal niet meer kan los laten hoe lang en hoe wanhopig hij dat ook probeer.
Het Engelse begrip hiervoor is "yip" of "the yips".
In het golf is deze aandoening bekend. Uit onderzoek blijkt dat bijna 50% van de golfers hiermee te maken krijgt. Professionele golfers hebben om deze reden een punt achter hun glansrijke carrière gezet.
Het "Steve Blass disease" is genoemd naar een beroemde pitcher. Na een jarenlang succesvol optreden als pitcher ging het van de een op de andere dag fout en stopte hij met honkbal.
De "service yip" is gevreesd onder de tennis toppers. Guillermo Coria, een Argentijnse topspeler en finalist op Roland Garros, stopte vrijwel direct met tennis.

Amerikaans onderzoek komt met de hypothese dat continue (over) belasting van de coördinatie en concentratie kan leiden tot biochemische veranderingen in de hersenen.

Novak Djokovic, lees deel 1, gaat niet ten onder aan "mentale overbelasting" doch aan fysieke oververmoeidheid. Hoe vaak kan de accu van het menselijk fysiek dit aan?
Kiki Bertens tennis carrière kent een dramatisch einde. Na de breuk met coach Raemon Sluiter komt Bertens in een neerwaartse spiraal terecht. Nauwelijks meer overwinningen met als triest dieptepunt haar optreden tijdens de olympische Spelen. Resteren: huilbuien.
Ook over het optreden van Naomi Osaka, 23 jaar en top tennisspeelster, gaan de vreemdste geruchten. Haar eigen verklaring: "ik ben depressief".
Uit alles blijkt maar weer dat topsporters ook maar "gewoon mensen" zijn.

Alle vele tientallen jaren domineren Ethiopië en Kenia de wereld van het lange afstandslopen. Deze neverending story start op de Olympische marathon van Rome (1960). De Ethiopiër Abebe Bikila zegeviert, blootvoets lopend, in een nieuwe wereld record tijd. Bikila is daarmee de eerste zwarte Afrikaan die een Olympische medaille weet te bemachtigen. 4 jaar later in Tokio (1964) herhaalt Bikila dit huzarenstuk en opnieuw in een wereldrecord.
Dan barst "het geweld" van de Afrikaanse successen echt los.
Kenia scoort vanaf 1964 op de 800 - 1500 - 5.000 - 10.000 - Marathon en de 3.000 Steeple:
25* goud - 24* zilver en 20* brons
Ethiopië: 13* goud - 7* zilver en 12* brons
Opvallend verschil tussen beide grootmachten in de atletiek: Kenia scoort het beste op de afstanden tot en met de 3.000 Steeple, terwijl Ethiopië het moet hebben van de 5.000 tot en met de Marathon.
Dan verschijnt in 2012 Oeganda in beeld met inmiddels 2* goud - 1* zilver en 1* brons.
Gaat Oeganda aansluiting zoeken bij Kenia en Ethiopië en daarmee het Afrikaanse contingent nog overheersender maken?
Hierin niet opgenomen de successen van onder andere Marokko, midden afstanden, Tanzania en Eritrea noch de score bij de vrouwen en evenmin de toppers die zijn "gekocht" om voor de rijke landen te gaan lopen.

Het prijzengeld dat de Olympische medaille winnaars en winnaressen als bonus ontvangen vanuit het NOC/NSF dateert pas vanaf Sydney (2000). Na Londen (2012) is de bonus verlaagd vanwege onvoldoende budget.
Voor Tokio (2020) geldt: Goud € 30.000, Zilver € 22.500 en Brons € 15.000.
Medaille nummer twee levert 2/3 van de bonus op en nummer drie 1/3.
Voor de teams is een zogenaamde wortelformule van toepassing die moet voorkomen dat de sporters van de grote teams nauwelijks iets ontvangen. Daarvoor is een minimum bepaald te weten € 11.000,00,
€ 8.000 en € 5.000 voor respectievelijk goud - zilver en brons.
Deze bedragen zijn niet belastingvrij. Er dient rekening te worden gehouden met ± 50% belastinggeld.

De Top 5 "grootverdieners":

Het Belgische bonussysteem gaat uit van € 50.00 - € 30.000 - € 20.000 en loopt door tot en met de laatste finale plaats. Zelfs de trainers / coaches ontvangen 25% van het geld dat hun sporters "verdienen".
Mogelijk betaalt de sporter hierover geen belasting. De trainers / coaches echter wel.

De Duitsers houden het bij € 20.000 - € 15.000 en € 10.000.

Ogenschijnlijk is de € 4.600 een relatief klein bedrag maar.....zij ontvangen de bonus ieder jaar de rest van hun leven.

1.Italië € 180.000 - € 90.000 en € 60.000.
2.Hongarije € 140.000 - € 110.000 en € 80.000 en dezelfde bedragen voor de teamsporten.
3.Kosovo € 100.000 - € 60.000 en € 40.000 en 50% voor de trainers / coaches.

1.Singapore € 620.000 - € 310.000 en € 155.000.
2.Taiwan € 600.000 aflopend tot € 26.000 voor nummer 8.
3.Indonesië € 290.000 en......maandelijks € 1.200. Gemiddeld maandinkomen in Indonesië ligt rond de € 150 - € 200, afhankelijk van de provincie.

Een topland als Groot-Brittannië, landen als Noorwegen, Nieuw-Zeeland en Zweden kennen geen uitkering.

Het Sportcentrum Papendal is, net als Hotel Papendal, een dochteronderneming van het NOC / NSF. NOC / NSF staat voor Nederlands Olympisch Comité en Nederlandse Sport Federatie. Beide organisaties zijn in 1993 een fusie aangegaan. Er zijn ± 90 sportorganisaties aangesloten.
Meerdere sportbonden trainen en overnachten op Papendal. De Koninklijke Nederlandsche Wielren Unie , de "Atletiekunie", de Judo Bond Nederland en de Paralympics zijn de meest bekende organisaties vanuit het individuele sporten. Het Nederlands Handbal Verbond en de Nederlandse Volleybal Bond zijn de meest aansprekende sportbonden waarbij het om teams gaat.
De Koninklijke Nederlandse Zwem Bond (KNZB) en de Nederlandse Triatlon Bond (NTB) dienen elders hun heil te zoeken wegens het ontbreken van acceptabele faciliteiten. Zo verdween uiteindelijk ook het zwembad, net als Sportcentrum Zeist een 12 banen bad, want het voldeed zelfs niet aan de minimale eisen. De KNZB "stalt" de teams in Eindhoven, met begeleiding van het INNO lab, en in Amsterdam. De NTB ontwikkelt in Sittard een landelijke trainingscentrum.

Landen als Frankrijk, Italië, Noorwegen en nog wat kleinere landen kennen een identieke vormgeving.
De Belgen hebben het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité (BOIC) waarbij ongeveer 80 sportorganisaties zijn aangesloten. Het BOIC overkoepelt de nationale sportbonden die gewoonlijk uit twee communautaire liga's (Vlaanderen en Wallonië) bestaan.

De positie van het Sportcentrum Papendal lijkt onomstreden. Vanaf Sydney (2000) is er een "claimcultuur" ontstaan die na afloop van Tokio (2020) duidelijk onder woorden is gebracht door de directeur Papendal en Hotel Papendal Jochem Schellens dan 19 van de 36 behaalde medailles voortkomen direct hetzij indirect door het beleid van het NOC/NSF en de betrokkenheid van Papendal.
Een eerste voorzichtige inschatting leert dat hier weer sprake is van onterechte valse bescheidenheid.
"Claimgedrag".
Bij succes: voor rekening van de organisatie.
Bij teleurstelling: de verantwoordelijkheid van de sporter en zijn / haar begeleiding.
In 2000, met 12 gouden medailles de meest succesvolle Spelen voor Nederland ooit, start het claimen publiekelijk. Het NOC / NSF spreekt lovend over al het goud van onder andere Inge de Bruijn, Pieter van den Hoogenband, Leontien van Moorsel, Anky van Grunsven, Jeroen Dubbeldam etc. en versterkt daarmee onterecht hun positie. De KNZB doet hetzelfde met De Bruijn en Van den Hoogenband. Ook de club trainer van PSV, Jacco Verhaeren loopt voorop daar waar het De Bruijn en Pieter betreft. Er is nog een Technisch Directeur van de KNZB, de Belg Stefaan Obreno, en ook hij heeft deze successen op zijn CV staan. De insiders kennen de werkelijkheid over Sydney (2000) en dat zal over Tokio (2020) echt niet anders zijn.

De belangrijkste reden is natuurlijk het verkrijgen van forse landelijke subsidies, landelijke ad-hoc bijdragen, grote sponsoren etc. etc.. Om dat allemaal optimaal te realiseren is enig dikdoenerij vanuit het NOC / NSF best begrijpelijk.
Doordat het NOC / NSF weer grote invloed heeft, eigenlijk de beslissende stem, met betrekking tot de subsidie betalingen aan de sportbonden, is het ook begrijpelijk dat deze zichzelf op de borst kloppen.
De afhankelijkheid van de grote nationale sportcentra, met Papendal terecht als belangrijkste, en een
aantal decentrale sportcentra, Zeist (waterpolo dames) - Eindhoven en Amsterdam (zwemmen) - Sittard (triatlon), van de financiële ondersteuning maakt een objectieve evaluatie vrijwel onmogelijk.

"Oneerlijk tegenover de andere bonden om met die gigantische subsidie door te gaan"

In deze column werd de column van Ton Boot van d.d. 29-07-2019 al eerder geciteerd. Hij heeft enerzijds ongelijk: het talent blijkt Arno Kamminga te zijn die beslag legt op een tweetal zilveren medailles. Hij heeft echter het grootste gelijk daar waar het de subsidiestromen betreft.

Conclusie: NU is het moment daar om te wikken, te schikken doch vooral te herschikken.

Er dient nog een aflevering wetenswaardigheden te volgen. Onderwerpen: Nederlandse trainers / coaches in buitenlandse dienst, bloopers, afscheid van "oudjes", de Belgen over het Nederlandse turnen, het per direct stoppen van het Italiaanse sprintwonder Lamont Marcell Jacobs de opvolger van Usain Bolt, Britse topsprinter Chijindi "CJ" Ujah positief op gebruik van een tweetal verboden stoffen etc. etc..
Daarna MOET er duidelijkheid worden gegeven over de geldstromen op landelijk- provinciaal- en gemeentelijk niveau, de exploitatie overzichten van het NOC / NSF en de sportcentra Papendal - Eindhoven - Amsterdam - Zeist en Sittard.
De bevolking in het algemeen en de sporters in het bijzonder hebben het recht te weten hoeveel procent van het totaal beschikbare bedrag ten goede komt aan de sporter.

Nieuwe column    <    Overzicht    >    Oude column