OLYMPISCHE SPELEN TOKIO 2020 DEFINITIEF NAAR JULI - AUGUSTUS 2021!

2021-04-01, door: George Sieverding

Nieuwe column    <    Overzicht    >    Oude column

Zeer recentelijk hebben de Japanse regering en het Japanse Olympisch Comité bekend gemaakt dat de Olympische Spelen, Tokio 2020, definitief zullen doorgaan van 23 juli tot en met 8 augustus 2021 echter zonder buitenlandse toeschouwers.
De besluitvorming hierover noch de presentatie hiervan verdienen de schoonheidsprijs. De Japanse bevolking is in overgrote meerderheid hierop tegen.
Uiteraard reageren het Internationaal Olympisch Comité (IOC), de Nationale Olympische Comité's en ons eigen NOC/NSF verheugd op deze mededeling.
Hetzelfde geldt voor de sporters.
Op slag lijken de zorgen om de Corona pandemie naar de achtergrond te worden verschoven.
Voldoende aanleiding om een kleine enquête te houden onder de vaste sporters uit de Zeistzaterdagochtendgroep plus een beperkt aantal insiders GeorgeSports.

48 personen ontvangen begin van de maand maart 2021 een drietal vragen:
1.Moeten de Olympische Spelen, van 23-07-2021 tot en met 08-08-2021, in Tokio doorgaan?
  (Ja of neen antwoorden is genoeg).
2.Zo neen, wederom verplaatsen of definitief afgelasten?
  (Verplaatsen of definitief afgelasten is genoeg).
3.Eigen mening over de plaats van de Olympische Spelen in de huidige samenleving!
  (Hoeft niet).

Van de 48 aangeschreven personen reageren er 29.
Vraag 1: 26 van hen melden met ja. Slechts 3 met neen.
Vraag 2: iedereen is duidelijk namelijk niet opnieuw verplaatsen.
Vraag 3: levert interessante reacties.

De meest in het oog springende reacties betreffende doorgaan:
-duidelijke zorgen om de steeds verder doorgevoerde vercommercialisering;
-de sporters zouden centraal moeten staan en niet als pionnen worden gebruikt om geld te verdienen;
-de vele miljarden investering (het hoogste aantal reacties) maken doorgaan noodzakelijk;
-een vaste plek (Griekenland wordt een aantal keren genoemd) vermindert de kosten en doet vermoedelijk de continue uitbreidingen stoppen;
-zorgen of er voldoende maatschappelijk draagvlak blijven (eveneens een aantal reacties);
-het eergevoel van de Japanners (driemaal genoemd) mag niet onderschat worden.

De reacties betreffende definitief afgelasten:
-vanaf nu de focus op Parijs (2024);
-het negeren van een overweldigende meerderheid van het Japanse volk (ruim 80% is tegen doorgaan);
-de Corona pandemie is nog altijd niet onder controle;
-geef de sport in het algemeen en de Olympische Spelen in het bijzonder de plaats in de samenleving die het verdient doch het blijft een "belangrijke bijzaak".

De uiteindelijke conclusies:
-doorgaan op de genoemde data;
-vanuit Japans oogpunt: hun bekende eergevoel en uiteraard de vele miljarden investeringen, dus de beslissing lijkt te worden gedragen vanuit politieke / maatschappelijke perspectieven;
-vanuit het gezichtspunt IOC, NOC' s, ons NOC/NSF: "The Games must go on" met als allerbelangrijkste argument de commercie (de sponsorcontracten);
-veel moeite met de weigering van buitenlandse toeschouwers;
-geen enkele duidelijkheid inzake een nieuwe Corona uitbarsting;
-vanaf nu goed nadenken over het terugbrengen tot normale proporties van grootschalige evenementen.

Alhoewel het uiteraard wederom genieten zal worden van mooie sport, dient toch in het achterhoofd de ongelijkheid van de voorbereiding te worden meegenomen. Reizen in binnen- en buitenland is al tijden vrijwel onmogelijk. In diverse landen is terecht sprake van een bijzonder zware lock-down. Daar tegenover staan landen die de bevolking geen enkele activiteit ontzeggen. Last but not least: de landen die op dit ogenblik door de "derde golf" worden overspoeld hebben nu wel iets anders aan het hoofd dan een optimale voorbereiding op HET mondiale sportevenement.

Vervolgens de kwalificatie. Iemand reageert door te melden "het kwalificeren wordt lastig". Voor een aantal sporten zijn de laatste kwalificatie mogelijkheden april, mei en juni 2021. Kwalificatie met als grote onzekerheidsfactoren en derhalve vragen: gaan de kwalificaties wel door?, kunnen de sporters op de kwalificatie locaties komen?, wat garandeert hun gezondheid?, zie de problemen tijdens en na het afgelopen EK indoor atletiek.
Het is voor de maatschappij moeilijk te verkroppen dat topsporters overal en nergens aan het trainen zijn, op trainingskampen gaan en de "normale" mens nauwelijks bewegingsvrijheid heeft. Ook blijkt dat het voor topsporters en trainers behoorlijk moeilijk is om in een bubbel te blijven trainen en is de verleiding groot om toch de bubbel uit te gaan (met geregeld nieuwe besmettingen en verspreidingen tot gevolg). Vervelend is dat commerciële belangen zo groot zijn, stel dat Olympische spelen afgelast wordt, dan nog steeds zijn er allerlei sporten waar gewoon op internationaal niveau wedstrijden worden georganiseerd. Dat zou je dan ook allemaal stil moeten leggen en dat gaat nooit gebeuren.
Lukt dit uiteindelijk allemaal wel, blijft de vraag of een juiste periodisering nog wel mogelijk is.

De opmerking "is het wel eerlijk / de kans is groot dat we andere winnaars krijgen", is echter van alle tijden. Zeer terecht maar niet bijzonder. In 1956 was de Nederlandse ploeg op weg naar Melbourne toen het besluit over een boycot viel. Terug naar huis. Diverse medaille kandidaten zagen hun carrière in rook op gaan. De zwemsport bijvoorbeeld was wereldwijd toonaangevend en verloor, mede door dit besluit, zijn toppositie binnen het internationale zwemmen.
Over het boycotten is al veel gemeld. Toch even in herinnering: Ria Stalman (discuswerpen), Jolanda de Rover en Petra van Staveren (zwemmen) hadden waarschijnlijk nooit goud behaald in LA (1984). De boycot van de Oost Europese landen bezorgde hen "eeuwige roem".

Zeer opvallend dat bijna geen reacties dit soort onderwerpen betreft. Nog meer dan ooit tevoren zal het entertainments gehalte toenemen. De sporters zullen meer en meer de vergelijking met de gladiatoren doorstaan. "Brood en Spelen", heel toepasselijk in deze Corona pandemie.

Nieuwe column    <    Overzicht    >    Oude column