Ruim 20 jaar geleden nam ik afscheid van jou, een
buitengewoon mens – arts in de juiste betekenis van het woord –
voorzitter van ONZE medische commissie – arts van het Olympisch comité
en bovenal man en huisvader van een fantastisch gezin. Tijdens een indrukwekkende
en zeer emotionele begrafenis, toonden duizenden met mij hun grote respect
en diepe genegenheid. Een hartstilstand, tijdens de training in het
jouw zo geliefde en vertrouwde zwembad, maakte abrupt een einde aan
het bruisende leven van een nauwelijks 50 – jarige. Alle gesprekken,
vergaderingen van ONZE medische commissie, keuringen van duizenden sporters,
konden niet voorkomen dat jij ons veel te vroeg ontviel. De hartstilstand,
toen al meer dan regelmatig ons onderwerp van gesprek, trof ook jou.
Nadien trachtte ik ons werk, de "verplichte zeer regelmatige medische
keuring voor sporters, doch ook ouders, familieleden en belangstellenden"
voort te zetten en nog meer onder de aandacht te brengen. Ik voelde
mij meer dan eens een roepende in de woestijn. Vanuit jouw graf heb
jij mij vaak bemoedigend toegesproken, na weer een tegenslag. Ook weet
ik dat jij je niet zelden hebt omgedraaid na de zoveelste stupiditeit
van een collega en / of het nauwelijks te accepteren onbegrip van een
verzekeringsmaatschappij.
In oktober 2004 heb jij mij op de been gehouden tijdens de donkere dagen
rond het overlijden van Gijs, fysiotherapeut van ONZE medische commissie.
Jouw overlijden vond ik onterecht en zinloos, al heb ik niet het recht
om dit te zeggen en te denken, doch het heengaan van Gijs – amper
25 jaar, maakte mij woedend. Zoals altijd was jij daar en wees mij,
zoals keer op keer, op alle positieve dingen en……."George, ooit
realiseren WIJ een preventieve medische begeleiding / keuring voor sporters".
Lieve Simon: kijk mee over mijn schouder en lees……………………..
Dinsdag 7 juni 2005. VOORPAGINA van het Algemeen Dagblad: "Harttest
voor de topsporter". Voorpagina nota bene. "KNVB screent op plotse
hartdood", door Albert Kok. Ik citeer: "Rotterdam. Alle Nederlandse
topsporters worden verplicht zich om de twee jaar op hartafwijkingen
te laten onderzoeken. Sportartsen hopen daarmee het verschijnsel van
de plotselinge hartdood terug te dringen. De voetbalbond KNVB zal zeer
waarschijnlijk het voortouw nemen: komend seizoen zullen alle profspelers
voor het eerst een test ondergaan. De koepel van sportorganisaties NOC/NSF
zal dit voorbeeld naar verwachting volgend jaar volgen. Ook de drie
miljoen amateur sporters wordt aangeraden zich te laten onderzoeken
op hartproblemen. Zij kunnen daar echter niet toe worden verplicht!
De maatregel is het gevolg van een studie van de werkgroep Cardiovasculaire
Screening onder leiding van de KNVB arts Han Inklaar. Een plotselinge
hartdood doet zich voor bij twee tot vier op de 100.000 sporters. Maar
dat aantal neemt snel toe tot 60 per 100.000 bij sporters die ouder
zijn dan 35 jaar. Inklaar: " Die aantallen vertellen niet het hele
verhaal. Als een sporter in een vol stadion dood neervalt, heeft dat
een enorme impact. Het is een traumatische ervaring voor iedereen in
de omgeving van het slachtoffer en heeft een negatief effect waarop
de samenleving naar de sport kijkt."
Cardioloog Jan Hoogsteen van het Máxima Medisch Centrum in Veldhoven
deed eveneens onderzoek naar plotselinge hartdood bij sporters. Hij
vermoedt dat onder amateurs het aantal slachtoffers nog veel hoger ligt
dan de officiële getallen suggereren: "De meeste gevallen halen het
nieuws niet". Amateurs kunnen alleen op vrijwillige basis worden getest.
Inklaar: "We willen breedtesporters de mogelijkheid bieden via een
vragenlijst op internet te achterhalen of ze een verhoogd risico lopen.
Zo ja, dan kunnen ze daarna contact opnemen met hun huisarts."
Lieve vriend nu haak ik af en besef dat jij je mogelijk wederom omdraait
in jouw graf. Een vragenformulier en dan contact opnemen met de huisarts!
Dit vraagt om toelichting. Jij was arts en altijd, 24 op 24 uur, beschikbaar,
waarbij patiënten en sporters niet zelden bij jouw thuis verschenen.
Wij hebben dat als normaal ervaren en jij handelde vanuit roeping en
passie. Jouw aandacht was vaak al voldoende om de kwaal te doen verdwijnen.
Liefde voor het vak, liefde voor de medemens.
Tegenwoordig is dit heel anders. Er zijn huisartsenposten en weekeind
diensten. Op bepaalde tijden is er pauze, ongeacht ziekte of narigheid.
Ook artsen hebben nu ADV / ATV of ouwe lullen dagen. De telefoon, in
onze tijd het communicatiemiddel bij uitstek, bestaat nog altijd, doch
de secretaresse of arts assistente is verdwenen. Een of ander call-
centrum neemt deze taak collectief over en geeft aan "toets een één
voor de huisarts, een twee voor een herhalingsrecept, en met een negen
kan je altijd weer terug naar het hoofdmenu"! Slechts zelden lukt
het om direct contact te krijgen, om over het weekeinde maar helemaal
te zwijgen. De computer lijkt de oplossing van de huidige tijd. "Zie www.artsorg.nl of e-mail dirk@info.nl."
Mijn Babetsja, grootmoedertje, was al ruim in de negentig toen zij het
opgaf. Ik moest een codex medicus plus de groot medische encyclopedie
kopen en zij zocht op wat zij mankeerde. Nooit eerder ziek geweest had
zij opeens tientallen kwalen en een veelvoud aan medicijnen nodig, doch
handelde in haar laatste levensjaren wel als een modern mens en in de
geest van Inklaar. Dan vergeet ik nog de allerlaatste ontwikkelingen
aan te geven. Artsen staken tegenwoordig. Gewoon het werk neerleggen.
Begrijp jij hiervan nog iets?
Terug naar de hartstilstand en ONZE eigen organisatorisch eenvoudige
oplossing. Mensen in het algemeen en sporters in het bijzonder goed
medisch begeleiden. Dat wil zeggen: preventieve gezondheidszorg, naast
curatieve. Meerdere keuringen en testen per seizoen, geheel of gedeeltelijk
vergoed door ziektekosten verzekeraars. Minimaal één ECG in rust en
of een ECG tijdens een inspanningstest per seizoen. Uiteraard minimaal
één keer per seizoen een uitgebreid bloedonderzoek. In geval van erfelijke
factoren specifieke controle en of begeleiding.
Wij simpele, doch zeer enthousiaste, zielen hadden en hebben al een
buitengewoon goed functionerende medische commissie en een aantal jaarlijkse
keuringen en testen. Tot op de dag van vandaag functioneert deze commissie
prima en is een staat om aan alle boven genoemde eisen optimaal te voldoen.
Waarom een overheid, de landelijke sportkoepel NOC/NSF, diverse sportbonden,
werkgevers en alle denkbare organisaties dan zo moeilijk doen om deze
noodzakelijke handeling (her) ingevoerd te krijgen is mij en ons niet
duidelijk. Maar commissies, werk- en praatgroepen zijn mode. Besluiten
worden vrijwel niet meer genomen. Alles wordt onder het motto "wij
nemen het mee" opgeschoven en nog eens opgeschoven totdat het opeens
is verdwenen. Ongetwijfeld zullen er nog velen overlijden alvorens ONZE
inzichten worden geëffectueerd!
Maandag 6 juni 2005. Het Algemeen Dagblad meldt: "Atletiek. Twee doden
bij halve marathon. De halve marathon van Stuttgart is gisteren twee
hardlopers fataal geworden. De mannen, 28 en 42 jaar, zakten na afloop
in elkaar. Vorige maand stierven twee hardlopers tijdens een halve marathon
in IJsselstein."
Lieve vriend: blijf mij inspireren tijdens de kruistocht tegen het onbegrip.
Help mij ONZE uitgangspunten in deze te blijven uitdragen en verdedigen.
Corrigeer mij als ik in mijn onmacht en woede ongenuanceerde uitspraken
doe of handelingen verricht. Laat de vlam van jouw lichtende voorbeeld
mijn weg in deze leiden. Het uiteindelijke resultaat zal zeer terecht
een postume erkenning betekenen. Rust zacht.
PS. Gisterenavond, woensdag 18 april 2012, meldt
de Belgische televisie dat
de jeugdige voetballers van Club Brugge per direct een "forse keuring"
moeten ondergaan. Dit naar aanleiding van alweer de dood van een drietal
sporters het afgelopen weekeinde. Een Italiaanse voetballer zakte ineen.
Een top volleybalspeelster in België overkwam hetzelfde en in Nederland,
na afloop van de Utrecht marathon, overleed een 14 – jarige jongen.
Club Brugge neemt het initiatief, doch wat voor één. Een keuring van
€ 50,00!, door sponsors gefinancierd!, moet het aantal doden door
hartstilstand met 50% terugdringen!. Slechts één vereniging van de
vele duizenden die enige actie onderneemt. Helaas krijgt de verplichte
APK keuring voor auto' s nog altijd voorrang boven een goede medische
begeleiding van sporters, de eigen kinderen. Bonden, verenigingen, doch
vooral ouders: U moet zich diep, heel diep, schamen!
